Kur’an-ı Kerim’e göre Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) ailesi
Kur’an-ı Kerim’de birçok İlahi Peygamberin ismi zikredilmekte olup bazı Kur’an kıssalarında Allah’ın elçilerinin aile fertlerinin ve yakınlarının isimleri de geçmektedir. Ancak bunlardan bir kısmı sadece işaret edilmiş ve isimleri tarih, tefsir kitaplarında zikredilmiştir.
Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) yakınları için de durum aynıdır. İsimleri Kur’an’da doğrudan geçmez, ancak Kur’an müfessirlerine göre bazı ayetlerde dini metinlerde Ehl-i Beyt (a.s) olarak bilinen Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) ev halkından bahsedilmektedir.
Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) sözlerine göre Ehl-i Beyt (a.s) beş kişidir: Peygamber Efendimiz (s.a.v), Ali ibn Ebî Talib, Hazreti Zehra (s.a), İmam Hasan (a.s) ve İmam Hüseyin (a.s), Kur’an’ın bazı ayetlerinde bu beş kişiden bahsedilmektedir.
‘Ehl-i Beyt’ tabiri Kur’an-ı Kerim’de üç defa geçmektedir. Hz Musa’nın (a.s) ailesinden bahseden Kasas Suresi’nin 12. ayetinde: “Biz önceden onun, başka sütanneleri kabul etmesini engellemiştik. Bunun üzerine ablası, “Sizin adınıza onun bakımını üstlenecek, üzerine titreyecek bir aile bulayım mı?” dedi.”
Hûd Suresi’nin 73. ayetinde ise Hz. İbrahim’in ailesinden bahsedilmektedir: “Elçiler de “Allah’ın işine mi şaşıyorsun? Allah’ın rahmet ve bereketi üzerinizdedir, ey hâne halkı! Şüphesiz ki O, övülmeye lâyıktır, şanı yücedir” dediler.”
Ahzâb suresi 33. ayetinde ise : “Evlerinizde oturun ve daha önce Câhiliye döneminde olduğu gibi açılıp saçılmayın, namazı güzelce kılın, zekâtı verin, Allah’a ve resulüne itaat edin. Ey peygamber ailesi! Allah sizi sadece günah kirlerinden arındırmak ve sizi tertemiz yapmak istiyor.”
Bu ayette geçen ‘Ehl-i Beyt’ tabiri ile Hz. Peygamber’in ailesi kastedilmektedir. Ayet Tathir ayeti olarak bilinmektedir. Bu ayet nazil olduktan sonra Hz. Muhammed (s.a.v) ve diğer dört kişi (İmam Ali (a.s), Hz. Zehra (s.a), İmam Hasan (a.s) ve İmam Hüseyin (a.s) hırkanın altına girdiler ve Hz. Muhammed şöyle dedi: “Allah’ım! Bunlar benim Ehl-i Beytimdir. Onları kötülüklerden uzak tut.”
Kur’an-ı Kerim’de Ehl-i Beyt’e (a.s) işaret eden bir diğer ayet ise Mübahele ayeti olarak bilinen Al-i İmrân Suresi’nin 61. ayetidir: “Sana gelen bu bilgiden sonra her kim bu konuda seninle tartışmaya kalkışırsa, de ki: “Gelin, çocuklarımızı ve çocuklarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı, kendimizi ve kendinizi çağıralım, sonra da Allah’ın lâneti yalancıların üzerine olsun diye dua edelim.”
Bu ayetin Ehl-i Beyt’e ve Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) evlatlarına işaret ettiği konusunda Müslüman müfessirler görüş birliği içindeler.
Peygamber Efendimiz’in ailesine işaret eden bir diğer ayet Şûrâ suresi 23. ayetidir: “Allah’ın, iman edip dünya ve âhirete faydalı işler yapan kullarına verdiği müjde işte bu! De ki: “Sizden akrabalık sevgisinden başka bir karşılık istemiyorum.” Kim çaba harcayıp bir iyiliği gerçekleştirirse bu konuda ona daha büyük güzellikler bahşederiz. Şüphesiz Allah çok bağışlayıcıdır ve iyiliği asla karşılıksız bırakmaz.”
Hadislere göre Peygamber Efendimiz’e (s.a.v) bu ayette geçen ‘akrabalar’ kimler diye sorulduğunda şöyle cevap vermiştir: “Onlar Ali, Fatıma ve onların iki oğulları (Hasan ve Hüseyin)’dir.”
En çok konuşulan başlıklar 