دوری از ذکر خدا؛ عامل حس فشار در زندگی + فیلم

به گزارش ایکنا، قسمت‌های ۱۸ تا ۲۵ مجموعه درس‌گفتارهای «مشقی برای قرآن‌خوانی؛ اصلاح رویکرد رجوع به قرآن» را یاسر رضازاده، مدرس مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران، تدریس می‌کند. در ادامه متن و فیلم  این سخنان را بخوانید و ببینید.

«بِسمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم وَ بِه نَسْتَعِین

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ

بحث ما در اصلاح رویکرد و مراجعه به قرآن بود. گفتیم یکی از شئونی که این کتاب عظیم‌الشأن دارد، شأن کتاب بودن است. اصلاً از قرآن تعبیر به کتاب می‌کنیم. «ذلک الکتاب» وقتی می‌گوییم، منظورمان کارکردی است که در ثبت حقایق در این منظومه وجود دارد، کتاب یعنی این چیزی که نوشته و ثبت شده است.

از اوصاف دیگری که درباره قرآن وجود دارد، مبین بودن است. قرآن، کتاب مبین است، یعنی چه؟ یعنی کتابی است که سرشار از نوشته‌ها و حقایق ثبت شده و مکتوب شده‌ای است که آشکار هستند، بر اساس این دو توصیف می‌توانیم، بگوییم که قرآن، کتاب حقایق جاری در عالم و در زندگی انسان است، یعنی کمک می‌کند تا انسان با مراجعه به این مکتوبات و حقایقی که در عالم ثبت شده، مسیر زندگی خود را به درستی پیدا کند.

بعد گفتیم می‌توانیم در مواجهه با کتاب و قرآن که سیستم خود قرآن هم بر مبنای ثبت و نگارش است، حقایقی که در این کتاب وجود دارد، دسته‌بندی کنیم، مثلاً می‌توانیم بیانات یا قانون‌هایی که مستقیم درباره انسان هست، جدا کنیم، این آیات به حقایقی اشاره دارد که درباره همه انسان‌هاست، از این بیان‌ها می‌توانیم آنچه که درباره ساختار انسان، هدایت و روشنی اوست، پیدا کنیم. وقتی به قرآن مراجعه می‌کنیم می‌توانیم دسته‌بندی دیگری هم داشته باشیم، بیاناتی که مربوط به سرگذشت گذشتگان است، این آیات به حقایقی اشاره دارد که مربوط به قومی خاص است که می‌توانیم از وقایع آن قوم و حقایق جاری بر آن‌ها قوانین را درباره زندگی همه انسان‌ها مخصوصاً آن چیزی که مربوط به زمانه خودمان هست، استخراج کنیم. یا بیانات و قانون‌هایی که درباره پدیده‌های طبیعی هستند یا بیانات و ویژگی‌هایی که مربوط به خدا هستند. در این جلسه قصد دارم یکی از آیاتی که مربوط به معیارها و دلالت‌هایی که مربوط به زندگی ما هست، خدمت شما عزیزان و بزرگواران ارائه کنم.

در آیه شریفه «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا؛ و هركس از ياد من دل بگرداند در حقيقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت»، (طه/124)، کلمه «ضَنْكً» به معنی احساس فشار و خفگی است، یکی از چیزهایی که در زندگی امروز ما وجود دارد و ما معمولاً به خاطر حوادث سیاسی و اقتصادی که در جامعه وجود دارد به آن مبتلا شده‌ایم حس خفگی و تنگی است، اگر ما بخواهیم برای این حس تنگی و فشار یک واژه قرآنی معادل بیاوریم یا یکی از واژه‌هایی که در قرآن معادل چنین حسی هست واژه «ضَنْكً» است. سخن قرآن این نیست که این فشار مربوط به مسائل اقتصادی و سیاسی و مسائل بیرونی است هر چند آن‌ها در جای خودش قابل بحث است، تعبیر قرآن این است که آن چیزی که باعث می‌شود انسان احساس فشار در زندگی کند، اعراض از ذکر رب است و تعبیر برخی از بزرگان این است که شاید یک فردی وضع مالی‌اش خیلی خوب باشد، ولی شب و روز باید با چند عدد قرص بخوابد، چون احساس آرامش ندارد، پس این حس فشار، گاهی با نداشتن و گاهی با داشتن است.

خوب است که به عنوان یک قاعده و قانون درک کنیم که این حس فشار لزوماً مربوط به نداری نیست، اگر بتوانیم رابطه خودمان را با خدا تقویت کنیم و سیستم ذکر را در خودمان به عنوان یک قاعده و قانون فعال کنیم، می‌توانیم خودمان را از این تنگنا رهایی بخشیم.

امیدواریم که به برکت انس با قرآن روز به روز آرامش و طمأنینه ما در زندگی افزایش پیدا کند. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد».