به گزارش ایکنا، عربی 21 در تحلیلی درباره مسئله فلسطین در جام جهانی قطر نوشت: در حاشیه جام جهانی که این روزها در دوحه پایتخت قطر در حال برگزاری است، مسئله فلسطین بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
هر چند رقابتی بین فلسطین و رژیم صهیونیستی در ورزشگاههای رسمی و چمن سبز برگزار نشد اما در سکوهای ورزشگاهها، در خیابانها و هتلهای دوحه و برخی از مراکز تجاری آن و مهمتر از همه در شبکههای اجتماعی رقابت سختی در جریان است.
سؤال طبیعی این است که چه کسی در این تقابل مهم پیروز شد، چه نتیجهای حاصل شد و چه کسانی گلها را به ثمر رساندند. آیا بازی با تساوی به پایان رسید؟!
اگر از هواداران فلسطینی یا اکثریت اعراب بپرسید، پاسخ سریع، قاطع و قطعی آنها این خواهد بود که نتیجه با پیروزی گسترده فلسطین به پایان رسید و گلهای فراوان توسط تماشاگران و شهروندان عرب حاضر در مسابقات و استادیومهای جام جهانی یا خیابانها و کافههای دوحه به نفع فلسطین به ثمر رسید.
این هواداران از زاویهای که به این قضیه نگاه میکنند، این موضوع را منطقی و طبیعی میدانند، زیرا شهروندان قطری و عرب هیچ نشانهای از استقبال از اسرائیلیها در دوحه نشان ندادند. این مسئله را نه تنها اعراب متنفر از اسرائیل میگویند، بلکه اکثر کارشناسان رسانههای اسرائیلی که برای پوشش جام جهانی از دوحه بازدید کرده بودند نیز به این امر اذعان دارند.
تماشاگران اسرائیلی حاضر در دوحه سرگرم مسابقات و تکنیک بازیکنان نبودند و اینکه چه تیمی موفق شد و چه تیمی شکست خورد برای آنها اهمیت نداشت. برعکس آنها خیلی سرگرم این هستند که نشان دهند اسرائیل به بخشی طبیعی از منطقه تبدیل شده است و رسانههایشان در خیابانهای دوحه پرسه میزنند و شهروندان آن در این کشور حضور دارند.
به یاد داریم که در روز افتتاحیه که پرچم فلسطین در میان پرچمهای عربی در ورزشگاه ظاهر شد با بیشترین تشویق از سوی هواداران حاضر در ورزشگاه روبرو شد.
همچنین در بسیاری از مسابقات شاهد بنرهای بزرگ در حمایت از مردم فلسطین هستیم به ویژه مسابقاتی که یکی از تیمهای عربی در آن حضور داشتند و شاهد بودیم که برخی از تیمهای عربی پس از پایان مسابقات خود پرچم فلسطین را برافراشتند. اما مهمترین چیز آن چیزی است که در خود رسانههای اسرائیلی منتشر شد.
در ویدئوی زیر شادی بازیکنان تیم ملی مراکش با پرچم فلسطین پس از صعود به مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی را مشاهده میکنید.
به عنوان مثال، روزنامه یدیعوت آحارونوت نوشت که خبرنگاران آن در دوحه مدام در معرض اعتراض و عدم استقبال تودههای عرب در آنجا قرار دارند و به این نتیجه رسیدند که تنها دولتها نیستند که از اسرائیل متنفرند، بلکه بسیاری از مردم در خیابانها هم از اسرائیل متنفرند.
در این گزارش از زبان خبرنگاران اسرائیلی آمده است: ما فکر میکردیم که رابطه تودههای عرب با روزنامهنگاران اسرائیلی با توجه به اینکه آنها در حوزه ورزش کار میکنند متفاوت خواهد بود، اما آنچه متوجه شدیم این بود که مورد استقبال قرار نگرفتیم. آنها وقتی فهمیدند ما اسرائیلی هستیم به ما میگفتند امیدوارم هر چه زودتر از اینجا بروید و این نفرت از سوی همه ملیتهای عرب محسوس بود.
در این گزارش آمده است که روزنامهنگاران اسرائیلی خود را با نامها و ملیتهای جعلی درآورده و با تودههای مردم همراه شدند اما وقتی آنها حقیقت ما را فهمیدند با بدترین الفاظ به ما حمله کردند.
از نظر گزارش بزرگترین روزنامه اسرائیلی در تلآویو، شگفتی بزرگ این است که بیشترین نفرت از اسرائیلیها از جانب مصریهای حاضر در قطر بوده است.
تودههای عرب نه تنها به خاطر نفرت از اسرائیل در جایگاه تماشاچیان به فلسطین ادای احترام کردند، بلکه در پاسخ به حملات رسانههای غربی علیه میزبانی قطر و انتقادات اروپاییها، بهویژه انگلیس و آلمان، از اسرائیل انتقاد کردند. زبان حال مردم عرب این بود که علت این معیارهای دوگانه در حمایت اروپا از بسیاری قضایا و عدم جرئت در انتقاد از اسرائیل چیست؟
جای تعجب نیست که این حوادث برای برخی از اسرائیلیها که معتقد بودند نه تنها با برخی از دولتهای عربی روابط خوبی دارند، بلکه قلب شهروندان عرب را همراه با خود دارند باعث سرخوردگی شده است.
البته آنچه اتفاق افتاد تحول مهمی است، اما این موضوع زاویه دیگری هم دارد که باید مورد بحث قرار گیرد. سؤال این است: «آیا اسرائیل با ورود شهروندان، رسانهها و هواپیماهایش به قطر به پیروزی دست پیدا نکرد؟ این سؤالی است که نیاز به بحث بیشتر دارد.»
انتهای پیام