جشنواره فیلم کن در دورههای مختلف، با اهدای جوایز به آثاری خاص نشان داده شده اسلامهراسی و ایرانستیزی یکی از اتفاقات مهم و اصلی در این رویداد سینمایی است.
فیلم «عنکبوت مقدس» را وارد رقابت نخل طلای جشنواره فیلم کن کردند و در ۲۲ مه ۲۰۲۲ نمایش دادند و جایزه بهترین بازیگر زن را به یک ایرانی دادند. تا اینجا هیچ شگفتی خاصی وجود ندارد زیرا جشنوارههای خارجی در مجموع، روند مشخصی را دنبال کرده و به قول معروف، سیاستهای دیکته شده سرمایهگذاران و صاحبان خود را اجرا میکنند.
نگاهی به کارنامه آنها بهویژه طی چند سال اخیر بر این اصل ثابت شده صحه میگذارد که نگاه پررنگ سیاسی با رویکرد دینستیزی و ترویج سکولاریته بر هسته هنری جشنوارههای خارجی غلبه شدید پیدا کرده است. منظورم ادیان مبنایی و الهی به ویژه دین مبین اسلام است و فارغ از هر نوع عملکرد حاکمیتها، چه مقبول آنها باشد و چه نباشد...
برای نمونه، میتوان سال ۲۰۱۹ را مثال زد؛ کن، نخل طلا را به فیلمی داد که یک نوجوان در آن با برداشت غلط و افراطی از قرآن کریم تصمیم به قتل معلم خود میگیرد! فیلم «احمد جوان» را بلژیکیها یعنی خود غربی ها ساخته بودند!
جشنوارههایی که در هر دوره به ملاط کار اضافه کرده و از نوع انتخابشان به وضوح بوی تبلیغ اسلامهراسی و ایرانهراسی بلند میشود! اما شگفتی و تاسف عمیق همینجاست! در فرهنگ رفتاری و تفکر خودمان! موضوعات و سوژههایی کاملاً داخلی که توسط برخی هموطنان به صورت بستهبندی و شیک به ویترینهای خارجی عرضه میشود و هورا کشیدنهایشان را به غلط، اوجگیری هنری و پیشرفت فرهنگی میپنداریم!
این سالها چقدر پلانهای تحقیرآمیز ساختهاند از آسیبهای اجتماعی ایران! فقرها و آوارگیها و ناکامیهای مالی و سقوطهای روانی! در حالی که همه کشورها و سرزمینها به نسبت رشد مثبت یا معکوس جمعیت و مسائل مبتلا به حتماً با موضوعاتی درگیر هستند.
هیچکس منکر این آسیبها و کمبودها نبوده و نیست... اما اهالی هنر و اندیشه اگر حقیقتا دلسوز باشند سعی میکنند در حل مسائل و معضلات پیشقدم بوده و در حد بضاعت فکری و توانمندیشان بازوی کمکی ملت و مملکت خود باشند نه اینکه با برجستهسازی آسیبها و نواقص در خارج از مرزهای جغرافیایی، عناوین و جایزهها را شکار کنند!
نمیدانم تا چه زمانی قرار است عدهای ضربات این خنجر دسته طلا به بدن خود را به فال نیک گرفته و اهانت به ملت ایران را سوار بر موج رسانه، دستمایه درخشش چهار صباحیشان قرار دهند! اما مطمئن باشند که ایام شتابان این موجسازیها و موجسواریها هم میگذرد...
به قلم حمید هنرجو
انتهای پیام