رأفت خداوند نسبت به بیماران

به گزارش ایکنا از فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا حدائق، مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس، بامداد امروز، 18 تیرماه در سلسله منبرهای مجازی خود با عنوان «سبک زندگی مهدوی» به ادامه مبحث عافیت بیماران پرداخت و گفت: سخن پیرامون فرازی از دعای شریف امام زمان(عج) بود که فرمودند «وَعَلى مَرْضَى الْمُسْلِمينَ بِالشِّفاءِ وَالرّاحَةِ» و در جلسه‌ گذشته، مطالبی پیرامون شِفا و آیه‌ شریفه 82 سوره‌ مبارکه اسراء بیان شد.

وی خطاب به بیماران گفت: افرادی که بیمارند، توجه داشته باشند که این بیماری، در عینِ حالی که فرصتی از آن‌ها گرفته شده که سلامتی ‌است، اما خداوند ارحم‌الراحمین، مزیّت‌هایی و موهبت‌هایی هم به آن‌ها عطا می‌کند.

حدائق بیان کرد: در سخنی، پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «المَريضُ تَحاتُّ خَطاياهُ كَما يَتَحاتُّ وَرَقُ الشَّجَر». شخصی که بیمار است، گناهان و خطاهای او ریزش پیدا می‌کند همان‌گونه که برگ، از درخت می‌ریزد. همان‌گونه که برگ‌ها از درخت ساقط می‌شود و می‌ریزد و جدا می‌شود، این بیماری، یک نوع پاکسازی مریض از آلودگی‌هاست.

مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز اظهار کرد: در سخنی دیگر امام صادق(ع) در کتاب شریف کافی، جلد سوم می‌فرماید «سَهَرُ لَيلَةٍ مِن مَرَضٍ أو وَجَعٍ» شبی را، اگر بیماری، از درد و بیماری، نخوابد و تا به صبح، بیمار بیدار بماند «سَهَرُ لَيلَةٍ مِن مَرَضٍ أو وَجَعٍ أفضَلُ و أعظَمُ أجرا مِن عِبادَةِ سَنَةٍ» فضیلتِ این یک شب دردی که بیمار کشیده و شب تا به صبح پلک به روی هم نگذاشته، بیش‌تر و افزون‌تر است از نظر اجر و پاداش، نسبت به عبادت یک سالِ این فرد. یک سال عبادت کردن، بالأخره برابری نمی‌کند با یک شبی که این بیمار، در بستر بیماری، نخفته و خواب به سمت او نیامده است لذا این بیماری و کسالت، درعین ‌حالی ‌که ما از یک منظر، سختی و رنج می‌بینیم، از منظر دیگر خداوند مهربان و أرحم‌الراحمین، الطاف خودش را شامل حالِ مریض می‌کند.

وی به سخنی از حضرت علی(ع) نیز اشاره کرد و گفت: این سخن دستورالعمل زندگیِ همه‌ قرار بگیرد و ما از این فرصت‌هایی که در اختیارمان هست، خوب استفاده کنیم. سلامتی، یک فرصتی است. ثروت، فرصت است. امکاناتی که خدا در اختیار ما قرار داده، این‌‌ها فرصت‌هایی است که می‌گذرد.

حدائق ادامه داد: شخصی خدمت علی(ع) رسید و به حضرت عرض کرد «كَيْفَ نَجِدُكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ؟» شما را چه‌طور می‌یابیم؟ حالتان چه‌طور است؟ همین احوالپرسی که خودمان هم می‌کنیم: حالتان چطور است؟ چطورید؟، حضرت فرمود: «كَيْفَ يَكُونُ حَالُ مَنْ يَفْنَى بِبَقَائِهِ». امام سه تا نکته را فرمودند «كَيْفَ يَكُونُ حَالُ مَنْ يَفْنَى بِبَقَائِهِ» چگونه است حالِ کسی که با هستیِ خود، نیست می‌شود. یعنی همین حیاتِ ما، دلیلِ بر رفتنِ ماست. این حیاتِ ما، یک ظرفیت محدودی است که دلیل بر پایان یافتنِ زندگی ماست. «وَ يَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ» چگونه است حال کسی که با تندرستیِ خود، بیمار می‌شود. یعنی عزیزان، این سلامتی را قدر بدانید و ضمانتی نیست که به دنبال این سلامتی، بیماری نباشد. خیلی‌ها در عین سلامتی و تندرستی، بیمار شده‌اند، مبتلا شده‌اند.

عضو جامعه روحانیت شیراز اضافه کرد: همچنین حضرت فرمود: «وَ يُؤْتَى مِنْ مَأْمَنِهِ؟!» چگونه است حالِ کسی که در پناهگاه اَمنَش، مرگ به سراغ او می‌آید و جان او را می‌ستاند. از این حدیث استفاده می‌شود که افرادی هم که سالم‌ و تندرست هستند، از فرصت‌های سلامتی، خوب استفاده کنند و دوران بیماری را فراموش نکنند.

وی در ادامه به تبیین نکاتی درباره وظایف ما نسبت به بیماران پرداخت و گفت: نخستین وظیفه عیادت مریض است که امام صادق(ع) در کتاب شریف کافی، جلد سوم می‌فرماید: «مَن عادَ مَريضا شَيَّعَهُ سَبعونَ ألفَ ملَكٍ» اگر کسی به دیدنِ مریضی برود. یکی از توصیه‌هایی که در شرع مقدس اسلام شده، عیادت بیمار است. البته در این بیماری منحوس موجود، کرونا، شرایط، یک شرایط دیگری است که نمی‌شود به عیادت رفت به‌خاطر انتشار و انتقال این بیماری. اما بیماری‌های دیگری که امکان عیادت از بیمار فراهم است، کسانی که به دیدنِ مریض می‌روند، امام صادق فرمود هفتادهزار مَلَک او را بدرقه می‌کنند و همراهی می‌کنند. «يَستَغفِرونَ لَهُ» برای او استغفار می‌کنند. «حتّى يَرجِعَ إلى مَنزلِهِ» تا به خانه‌ خودش برگردد. یعنی این شخص، از زمانی که از خانه‌ خود خارج می‌‎شود و تا زمانی که به خانه‌ خود برمی‌گردد، هفتادهزار فرشته او را همراهی می‌کنند و برای او دعا می‌کنند.

حدائق یادآور شد: در سخنی دیگر، پیامبر(ص) می‌فرماید «إِنَّ اللّه عَزَّوجلَّ يقولُ يَومَ القِيامَةِ» روز قیامت، خدا به بعضی از بندگان خودش می‌فرماید«يابنَ آدمَ، مَرِضتُ فلَم تَعُدْني!» بیمار شدم، به دیدنم نیامدی. این سخن، از ناحیه‌ خدا در روز قیامت، به بعضی از بندگان الهی است. آن بنده، خطاب می‌کند «ياربِّ، كيفَ أعودُكَ وأنتَ رَبُّ العالَمينَ؟!» خدایا، چگونه به دیدنِ شما می‌آمدم با اینکه شما رب‌العالمین‌ هستید؟ می‌گویید: مریض شدم، دیدنم نیامدی؟ وحی می‌آید «أما عَلِمتَ أنّ عَبديَ فُلانا مَرِضَ فلَم تَعُدْهُ؟» آیا نمی‌دانستی که فلانی مریض شد و به عیادتِ او نرفتی؟ «أما عَلِمتَ أنّكَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَني عِندَهُ؟!» نمی‌دانستی که اگر به دیدنِ آن بیمار می‌رفتی، منِ خدا کنارِ بسترِ بیمار بودم.

وی گفت: این سخن را برای جمعی از پزشکان خدوم و زحمتکش هم عرض کردم. کنارِ بسترِ بیمار، خدا حاضر است و این فرصت را، پرستارهای ما و اطباء ما بحمدالله از دست نمی‌دهند. رسیدگی به بیمار و همراهی با بیمار، عیادت خداوند سبحان است.

حدائق تصریح کرد: از آداب عیادت نسبت به مریض این است که کسانی که به دیدنِ مریض‌ها می‌روند، پیامبر(ص) می‌فرماید «خَيرُ العِيادَةِ أخَفُّها» بهترین عیادت، کوتاه‌ترینِ آن‌هاست. مریض در حالتِ بیماری و شرایط خاصی که دارد، باید رعایت حالِ مریض را کرد.