امیر آقایی، حافظ کل قرآن کریم، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا؛ درباره آغاز فعالیتهای قرآنی خود گفت: از سال ۱۳۶۲ به واسطه یکی از دوستانم با هیئت مکتبالباقر(ع) آشنا شدم. در آن زمان حدود ۱۴ سال داشتم که در آن هیئت روخوانی، روانخوانی و تجوید قرآن را فراگرفتم. همچنین با توجه به برگزاری مسابقات حفظ سورههای کوچک قرآن کریم، علاقه و انگیزهای در من در زمینه حفظ کلام وحی به وجود آمد. البته در آن زمان استادی نبود که با هدایت و راهنمایی درست و با برنامهریزی مشخص من را به حفظ منظم آیات رهنمود کند.
وضعیت نامطلوب فعالیتهای قرآنی پیش از انقلاب
آقایی با تأکید بر اینکه فضای قرآن در آن ایام به این میزان رشد نکرده بود، ادامه داد: در آن دوره به دلیل فضای حاکم بر جامعه، که حاصل هشت سال جنگ تحمیلی بود و انجام فعالیتهای فرهنگی متناسب با آن را دشوار کرده بود، زمینهای برای انجام فعالیتهای قرآنی همانند امروز مهیا نبود، به گونهای که فکر نمیکردم یک روز فردی بتواند حافظ کل قرآن شود.
این مدرس قرآن بیان کرد: پس از پایان ایام جنگ و جهتگیری کارهای فرهنگی به سمت و سوی بهتر، در یکی از شبهای ماه مبارک رمضان و انجام برنامههای قرآنی، به مسجد یاسین در شرق تهران رفتم که در آنجا استاد عباس سلیمی به مدت ۳۰ شب، ۳۰ برنامه قرآنی داشت. وی با مدیریت و اجرای برنامههای جذاب، خیلی از مردم به ویژه جوانان را به قرآن مشتاق کرده بودند.
وی افزود: در یکی از شبها «استاد میرموسایی» را به این مراسم دعوت کردند که در آن زمان حافظ ۲۰ جزء قرآن بود. ایشان طی برنامه پرسش و پاسخ به نحوی محفوظاتش را ارائه کرد که موجب تحیر حاضران جلسه شد. این جریان باعث دوچندان شدن اشتیاق من به حفظ قرآن شد. لذا بلافاصله بعد از اینکه کلاسی با موضوع حفظ قرآن برپا شد در آن نامنویسی کردم و به صورت جدی به حفظ قرآن پرداختم.
این خادم قرآن با بیان اینکه زمان آغاز روند حفظ با ایام خدمت سربازی همراه بود، تصریح کرد: این تقارن موجب شد که به دلیل فراغ بال و فرصتی که داشتم طی ۲۰ ماه توفیق حفظ کل را کسب کنم و پس از آن وارد مسابقات قرآنی و برگزاری دورههای آموزش قرآنی شدم. بعد از حضور در مسابقات بینالمللی سازمان اوقاف و امور خیریه در سال ۷۵ رتبه نخست در رشته حفظ کل را کسب کردم. البته پیش از آن نیز در اعزام به مسابقات قرآن سوریه به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران توانستم رتبه نخست را کسب کنم.
وظیفه خادمان قرآن
وی در پاسخ به این سؤال که خادمان قرآن چه اقداماتی را میتوانند در زمینه توسعه و ترویج فرهنگ قرآنی انجام دهند؟ اظهار کرد: البته خود را لایق این نشان نمیدانم، چون معتقدم خدمت به قرآن حیطه وسیعی دارد و امیدوارم به معنای واقعی کلمه بتوانیم به قرآن خدمت کنیم. افرادی که به عنوان خادم قرآن انتخاب میشوند از معنویات قرآن طی مؤانست با آن لذت بردهاند و به نظر میرسد افرادی که مفتخر به دریافت نشان خادم قرآن میشوند باید تجربیاتشان را تا حد امکان در اختیار علاقهمندان به ساحت قرآن قرار دهند تا افرادی بهتر از خود را تربیت کنند.
آقایی با تأکید بر رشد دهههای اخیر در زمینههای قرآنی، ادامه داد: به خاطر دارم اولین سالها، یعنی در حدود سال ۱۳۶۹-۱۳۷۰ که در مسابقات قرآن حضور پیدا میکردم، تعداد حافظان قرآن در کل کشور به تعداد انگشتان دو دست نیز نمیرسید و از این تعداد نیز حدود سه چهار نفر مسلط بودند و سایرین نیز محفوظات خوبی نداشتند، اما در حال حاضر به جایی رسیدهایم که در مرحله کشوری مسابقات قرآن پس از عبور از فیلترهای مختلف، حدود ۴۰-۵۰ حافظ کل درجه یک وارد مرحله کشوری مسابقات قرآن میشوند که این نشانگر رشد است. البته هنوز با آن آرمانها فاصله زیادی داریم.
با نقطه آرمانی فاصله داریم
این داور مسابقات قرآن با تأکید بر اینکه در عرصههای قرآنی در دهههای اخیر شاهد رشد بودیم، بیان کرد: باید افرادی که مفتخر به دریافت نشان خادم القرآنی میشوند تلاش کنند تا هر چه بیشتر آموزههای قرآنی را در جامعه گسترش دهند و تربیت قرآنی که آرمان امام خمینی(ره) نیز بود در جامعه گسترش پیدا کند و شاهد خیلی از برکات در جامعه باشیم.
وی با تأکید بر اینکه بسیاری از ارگانهای فرهنگی میتوانند از خادمان قرآن به عنوان مشاور فرهنگی بهرهمند شوند، ادامه داد: هنگامی که کتاب انقلاب ما قرآن است و معتقدیم براساس آموزههای قرآنی انقلاب کردیم و این نظام پاگرفته است، قطعاً باید قرآن و قرآنیان جایگاه ویژهای داشته باشند و برخی بتوانند در مسائل سیاسی اثرگذار باشند یا پیوستی با ارگانهای فرهنگی برقرار کنند و فعالان قرآنی نیز حمایتهای لازم را انجام دهند. همچنین در مساجد محل سکونتشان نیز از طریق برپایی کرسیهای تلاوت قرآن از تجربیاتشان بهره گرفته شود.
آقایی بیان کرد: امیدوارم روزی قرآنیان به عنوان قطب فعالیتهای فرهنگی در کشور معرفی شوند و بتوانند مسیر مطلوبی را تعیین کنند و اثرگذاری لازم را در جامعه داشته باشند.
انتهای پیام
عالی بود مثل همیشه