«طعم شیرین خیال»؛ بیانیه‌ای شعاری برای حفظ محیط زیست
گروه هنر: «طعم شیرین خیال» صرفاً یک بیانیه‌ای شعاری در راستای حفظ محیط زیست است و به طور کلی نمی‌توان آن را یک اثر سینمایی قلمداد کرد.
«طعم شیرین خیال» جدیدترین فیلم کمال تبریزی است که در یک نگاه می‌توان آن را بیانیه‌ای صرف در راستای حفظ محیط زیست و رفتار دوستانه با طبیعت عنوان کرد. داستان فیلم درباره جمعی از دانشجویان است که به همراه استاد جوان خود که رفتارهای عجیبی هم دارد و عاشق طبیعت است عازم کویر می‌شوند. استاد به یکی از دانشجویانش علاقه‌مند است، اما پدر دختر که وابستگی و علاقه بسیاری به دخترش دارد هر خواستگاری را برای دختر قبول نمی‌کند. تا آنجا که بر اثر یک سوءتفاهم، پدر دختر و مردی که خود را گروس رازیانی(استاد دانشگاه) می‌نامد با یکدیگر درگیر می‌شوند و در نهایت همه چیز به خوبی و خوشی تمام می‌شود.
در واقع تمام عوامل فیلم در خدمت عنوان کردن موضوع اصلی فیلم که همان طبیعت‌دوستی و همزیستی مسالمت‌آمیز با طبیعت است، داستانی فرعی را در کنار این مهم روایت می‌کند.
دغدغه اصلی «طعم شیرین خیال» بحران‌هایی است که بشر امروز با آن روبرو است و کارگردان درصدد است به هر طریقی مخاطب خود را متوجه خطراتی که این بحران دارد کند و پیوسته به او گوشزد می‌کند که نباید با طبیعت از در ستیز برآمد؛ چرا که طبیعت هم در عین این آرامش روزی انتقام خواهد گرفت.
تقریباً می‌توان گفت در هر سکانسی از فیلم یک پیام پیرامون موضوع فیلم به مخاطب داده می‌شود و مطرح کردن علاقه استاد به دختر دانشجو و نمایش خانواده دختر، هر از چندگاهی برای این است که فیلم از کسالت خارج شود. در حالی که در یک نگاه کلی «طعم شیرین خیال» بیشتر شبیه یک فیلم تبلیغاتی است که البته به خودی خود این کار ارزشمند و قابل تقدیر است، اما فیلم در حد یک اثر سینمایی نیست.
تبریزی در بخش‌هایی از فیلم خود از کمیک‌موشن و انیمیشن استفاده کرده است؛ جاهایی که دیگر نتوانسته برخی از پیام‌های خود را در قالب رئال ارائه کند به انیمیشن متوسل شده است. از سویی دیگر بازی بازیگرانش هم چنگی به دل نمی‌زند و چیزی که بیش از آن آزاردهنده است، پیام‌های گل درشتی است که همانند یک بیاینه تند و تیز از زبان استاد دانشگاه مطرح می‌شود.
تبریزی هدف خود را از ساخت این فیلم، آگاه کردن مخاطبان و مردم نسبت به بحران‌هایی اعلام کرده است که در زندگی بشر روز به روز در حال بزرگتر شدن هستند، اما گویا از یک نکته مهم غفلت شده و آن هم این است که هر پیامی صرف‌نظر از نوع اهمیتش برای نسل بشر باید چگونگی عنوان کردنش هم مورد توجه قرار بگیرد. در واقع چگونگی مطرح کردن اصل موضوع، مهم است. همیشه هم پرداخت مستقیم به موضوع نتیجه دلخواه را به همراه ندارد و می‌تواند اثر معکوس هم روی مخاطب پیام بگذارد، اما در کل داشتن چنین دغدغه‌ای و در راستای آن فیلم، قابل تقدیر است.
