Həzrəti Musanın (ə) hekayəsində xeyirxahlıq və sevgi
Bəşəriyyətə yemək, su, hava və s. əlavə olaraq xeyirxahlıq və sevgi lazımdır. Xeyirxahlıq insanları birləşdirən, onlar arasında birlik yaradan amildir. Onsuz insanlar arasında heç bir əlaqə yaranmaz, heç kim başqalarının qayğısına qalmaq məsuliyyətini öz üzərinə götürməz və fədakarlıq və bərabərlik olmazdı.
Dini tərbiyədə də sevgi və şəfqət gücü mühüm və təsirlidir. Əgər ondan düzgün və balanslı şəkildə istifadə edilərsə, insanların şəxsi və mənəvi cəhətdən böyüməsində böyük rol oynayar.
Ən yaxşı təhsil mərhəmət və sevgini ehtiva edən təhsildir. Uca Allah Öz elçisini eşq üsulu ilə göndərdi və Rəsuli-Əkrəm (s) bu üsulla insanların dini tərbiyəsində uğur qazandı.
Ancaq unutmaq olmaz ki, mehribanlıq və məhəbbət metodunun əhəmiyyəti itaətə səbəb olmasıdır. Yəni, bir insanın məhəbbəti başqasının qəlbinə daxil olanda o, itaətkar və ona tabe olar.
Deməli, sevgi və şəfqət metodu qədər təsirli və faydalı bir üsul yoxdur.
Həzrəti Musa (ə) qövmünə çox şəfqət və mərhəmət göstərməklə bu üsuldan istifadə etmişdir. O, hətta xalqını xilas etmək üçün dövrün hökmdarları ilə qarşıdurmaya da girmişdi.
Musa (ə) Bəni-İsraili xilas etdikdən sonra insanların digər pis davranışlarına baxmayaraq, onlara qarşı yaxşılıq etdi.
Allah Taha surəsinin 86-cı ayəsində buyurur:
"Buna görə də Musa qəzəbli və kədərli bir halda qövmünün yanına qayıdıb dedi: “Ey qövmüm! Rəbbiniz sizə gözəl bir vəd verməmişdimi? (Sizdən ayrı qaldığım) zamanmı sizə uzun gəldi, yoxsa Rəbbinizdən sizə bir qəzəb gəlməsinimi istədiniz ki, mənə verdiyiniz sözünüzdən döndünüz?"
Həzrəti Musa (ə) Xalqla yaxın və mehriban münasibəti gücləndirmək üçün xalqı ilə mehriban və mərhəmətli danışırdı.
