قرآن و اهل‌بیت(ع)؛ میراث جاویدان پیامبر(ص) + فیلم
پیامبر اعظم(ص) فرمودند: «ِانِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ؛ همانا من دو چيز گران‌بها در ميان شما مى‌گذارم كه اگر شما بر آن دو چنگ بزنيد هرگز گمراه نخواهيد شد بعد از من يكى كتاب خدا و ديگرى عترت من است اين دو از هم جدا نمی‌شوند تا اينكه در كنار حوض بر من وارد شوند.»
به گزارش ایکنا، با رحلت پیامبر عزیز اسلام، نه‌تنها مدینه بلکه تمام ملک وجود در اندوه و در عزا فرو رفت. رواست اگر آسمان و زمین خون گریه کنند؛ چرا که این داغ عزای قافله‌سالار انبیاست. با رحلت نبی اکرم شهر مدینه یکسره بلا شد و قومی برای غصب خلافت جمع شدند. ازآن‌پس هر شب صدای ناله زهرا(س) به گوش مردم مدینه می‌رسید. پس از آن بود که غربت زهرای مرضیه و علی مرتضی آغاز شد. اینک «پدری مهربان» از دنیا می‌رود، پدری بی‌مانند جهان را ترک می‌گوید و آنگاه که بی‌تابی و بی‌قراری دخترش را نظاره می‌کند خطاب به او چنین می‌فرماید: «فاطمه عزیزم، غصه به خود راه مده که تو اولین کسی هستی که به دیدار من می‌شتابی.»
پیامبر اعظم (ص) به نص صریح قرآن پیامبر رحمت و پیام‌آور صلح و صفا بود. نرم‌خویی پیامبر اعظم (ص) هدیه‌ای الهی بود: به لطف و رحمت الهی با آنان نرم‌خو و پرمهر شدی و اگر درشت‌خوی سخت‌دل بودی بی‌شک از پیرامون تو پراکنده می‌شدند. همین نرم‌خویی و رفتار مسالمت‌آمیز پیامبر (ص) یکی از راهکارهای بسیار موفق آن حضرت در جذب مردم و تسخیر قلب‌ها بوده است. خدای متعال در آیه دیگر از رأفت، رحمت و مهربانی و دلسوزی پیامبر اعظم (ص) این گونه یاد کرده است: به راستی که پیامبر از میان خودتان به سوی شما آمده است که هر رنجی که شما می‌برید، برای او گران می‌آید و سخت هواخواه شماست و به مؤمنان رئوف و مهربان است. پیامبر اعظم (ص) خود فرموده: «پروردگارم مرا به مدارا و نرمی با مردم دستور فرمود، همان‌گونه که به انجام واجبات امر فرمود.» ایشان زمانی که می‌خواستند از دنیا فانی خداحافظی کنند دو میراث جاودان یعنی قرآن و اهل‌بیت(ع) را به یادگار گذاشتند.
در همین راستا حجت‌الاسلام سیدجواد بهشتی، کارشناس قرآنی در گفت‌وگو با ایکنا از میراث جاویدان پیامبر(ص) سخن به میان آورد که در ادامه مشاهده کرده و می‌خوانید.
«بسم‌الله الرحمن الرحیم
اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسول‌الله اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَبِیَّ اللهِ اَلْسَّلامُ عَلَیْکَ یا حبیب اللهِ
خداوند زمانی که انسان را آفرید به میلیاردها مخلوق خود نظری انداخت و تعدادی از آنان را جدا کرد؛ اسم این کار اصطفاء(برگزیدن) است. خداوند در آیه 33 سوره آل‌عمران می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآل‌عمران عَلَى الْعَالَمِينَ؛ به حقیقت خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید.» این برگزیدگان همان پیامبران الهی هستند و در میان این پیامبران 5 پیامبر بالاتر و برترین هستند. این 5 نفر حضرت نوح نبی(ع)، حضرت ابراهیم خلیل‌الله(ع)، حضرت موسی کلیم‌الله(ع)، حضرت عیسی روح‌الله(ع) و حضرت محمد مصطفی(ص) هستند. برترین این 5 پیامبر که اولوالعزم نامیده می‌شوند؛ حضرت محمد مصطفی(ص) پیامبر مکرم اسلام است.
امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) درباره رحلت پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند: «رحلت پیامبر اکرم(ص) بزرگترین عزایی است که در عالم می‌توان تصور کرد.» سخن امام علی(ع) بدان معنی است که جامعه بشری عزیزترین خلق خدا را در چنین روزی از دست داده است. امروز که 1400 سال از آن روز گذشته مسئولیت ما چیست؟ مهم‌ترین مسئولیت ما لبیک یا رسول‌الله است. پیامبر اعظم(ص) در ماه‌های آخر عمر ده‌ها بار این سخن را فرمودند: «ِانِّي تَارِكٌ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِي كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ؛ همانا من دو چيز گران‌بها در ميان شما مى‌گذارم كه اگر شما بر آن دو چنگ بزنيد هرگز گمراه نخواهيد شد بعد از من يكى كتاب خدا و ديگرى عترت من است اين دو از هم جدا نمی‌شوند تا اينكه در كنار حوض بر من وارد شوند.»
یکی از خطرهایی که مردم و امت رسول‌الله(ص) را تهدید می‌کند خطر انحراف است. شیطان‌های جنی و انسانی مشرکان و کافران و منافقان فاسقان سرمایه‌داران بی‌درد همه کمر همت برای انحراف شما بستند. اگر هدایت تضمین شده می‌خواهید باید به قرآن و اهل‌بیت(ع) تمسک جویید. برای قرآن سرمایه‌گذاری کنید از روخوانی و روان‌خوانی گرفته تا زیباخوانی و حفظ مفاهیم و عمل به قرآن و تعلیم دادن به دیگران همه وظایفی است که ما نسبت به قرآن داریم. این گونه نباشد که نسلی تحویل جامعه دهیم که قرآن نمی‌تواند بخواند. همیشه اولیای دانش آموزان در جلسه اولیا و مربیان از وضعیت دروس ریاضی و علوم فرزند خود سؤال می‌پرسند اما از وضعیت فرزند خود در درس قرآن سؤالی نمی‌پرسند.
مردم اهتمام داشته باشند که قرآن میراث پیامبر است برای یادگیری و فراگیری قرآن و تمسک به اهل‌بیت(ع) وقت بگذارند. ما باید اهل‌بیت(ع) را بشناسیم از آنان الگو بگیریم اهل‌بیت(ع) را شفیع خود قرار دهیم در مشکلات زندگی خداوند را به اهل‌بیت(ع) قسم داده و تقاضای رفع مشکل داشته باشیم. نقشی را که در جهان اهل‌بیت دارند از زیارت جامعه کبیره بیاموزیم. از امام هادی(ع) مجموعه‌ای از «زیاراتِ» ارزشمند به یادگار مانده است که بدان وسیله پدران بزرگوارش را زیارت می‌کرد و به پیروانش دستور می‌داد که امامان(علیهم‌السلام) را بدان کلمات زیارت کنند. این زیارت‌ها سرشار از معارف گوناگون اسلام و دلایل حقانیت امامان(ع) و شایستگی آنان برای منصب خلافت اسلامی است. از مشهورترین و پرارزش‌ترین زیارت‌نامه‌های امامان(ع) زیارت «جامعه» است که از امام هادی(ع) به یادگار مانده و به خواهش یکی از شیعیان بـه نام «موسی بن عبدالله نخعی» به او تعلیم داده شده است و هر یک از پیشوایان معصوم(ع) را می‌توان با آن زیارت کرد. زیارت جامعه را شیخ طوسی و شیخ صدوق در کتاب‌های خود نقل کرده و شخصیت‌های بزرگی تاکنون، به زبان فارسی و عربی، بر آن شرح نوشته‌اند.
در رحلت پیامبر اعظم(ص) اگر می‌خواهیم دل ایشان را شاد کنیم علاوه بر تمسک به قرآن و اهل‌بیت(ع) به اقامه نماز جماعت نیز اهتمام داشته باشیم. پیامبر اعظم(ص) در روزهای آخر عمر مبارکشان به مسجد و نماز جماعت اهتمام ویژه‌ای داشتند حتی زمانی که در آتش تب می‌سوختند اما زیر کتف‌های ایشان را می‌گرفتند تا ایشان بتوانند نماز جماعت اقامه کنند؛ پیامبر عظیم‌الشأن اسلام هیچ‌گاه حاضر نبودند در خانه نماز را به‌صورت فرادی بخوانند. امروز مشاهده می‌کنیم که برخی از افراد نماز را سبک می‌شمارند برای مثال زمانی که تلویزیون فوتبال نشان می‌دهد اقامه نماز را رها می‌کنند و به تأخیر می‌اندازند یا زمانی که تلویزیون سریال نشان می‌دهد نماز را به تأخیر می‌اندازند. مردم باید به سه رکن نماز و قرآن و مسجد توجه ویژه داشته باشند.
در ساعت‌های پایانی عمر گران‌قدر پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص)؛ ایشان حتی از یاد فقرا غافل نشدند و زمانی که از هوش می‌رفتند و مجدداً به هوش می‌آمدند این تقاضا را داشتند که به فقرا کمک کنند و این خواسته ایشان را حضرت علی(ع) اجابت کرد و پیامبر به ایشان گفتند: «حالا جان دادن بر من آسان شد.» معنای این جمله پیامبر(ص) این است که توجه به حق‌الناس از ضروریات زندگی است. چه طور می‌شود افرادی مبالغ نجومی از بیت‌المال برداشت کنند؟ حال ممکن است که این فرد حتی نماز هم بخواند اما در پیشگاه پیامبر(ص) چه توجیه و پاسخی برای این رفتار خود خواهد داشت؟ چگونه در پیشگاه خداوند متعال می‌تواند حلال و حرام را رعایت نکند این موارد حق‌الناس است. مهم‌ترین کاری که می‌توانیم در روز رحلت پیامبر اکرم(ص) انجام دهیم این است که لبیک حقیقی و دلی به ایشان دهیم؛ لبیک یا رسول‌الله؛ ان شالله که مورد پذیرش قرار گیرد.»
انتهای پیام
