محمود گبرلو، منتقد و کارشناس رسانه در گفتوگو با ایکنا پیرامون مواجه جشنوارههای خارجی با سینمای ایران گفت: با ظهور انقلاب اسلامی برخی کشورها روشهای اسلامستیزی و ایرانهراسی را برای مقابله با این اندیشه نوین در برنامههای خود قرار دادند. یکی از روشها فعالیتهای فرهنگی هنری و حضور در مجامع مرتبط بود و با ارائه تولیدات، سعی کردند تغییر ذائقه جهانیان را تغییر دهند. این حرکت با گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی همچنان ادامه دارد و حتی با استفاده از تکنولوژیهای برتر رسانهای بر تولیدات خودشان افزودند.
این منتقد سینما افزود: نکتهای که در این میان وجود دارد شیوه برخورد مدافعان انقلاب اسلامی و حاکمان نظام جمهوری اسلامی با هجوم خصمانه بیگانگان و معاندان است، چون همچنانکه دشمن درصدد تخریب اندیشه انقلاب و اسلامی است جمع کثیری از عدالتخواهان منصف زیادی در جهان حضور دارند که به دنبال قضاوت درست درباره انقلاب اسلامی و اندیشههای اسلامی هستند، چنانکه با همین مقدار فعالیت موثر، عدالتخواهان زیادی به جمع هواخواهان و طرفداران انقلاب اسلامی پیوستند.
وی ادامه داد: در درون کشور چند روش برای مبارزه با تهاجم فرهنگی بیگانگان اتخاذ شده است. یک روش سکوت است و روش دیگر صدور بیانیه و تظاهرات و راهپیمایی. شیوه دیگر ایجاد گفتوگوی بینالمللی و تولید آثار فرهنگی هنری با استفاده از تکنولوژی برتر از جمله فیلم است. چنانچه معاندین هم بیشتر روی تولید فیلم برای ترویج اسلامستیزی و ایرانهراسی سرمایهگذاری میکنند. سکوت مطلقا بیخاصیتترین حرکت است و ضمن احترام به افرادی که دغدغهمند و دلسوزانه بیانیه صادر میکنند، سخنرانی و راهپیمایی راه میاندازند شیوه سوم را موثرتر و مفیدتر برای بقا میدانم.
این کارشناس رسانه ادامه داد: معتقدم با توانمندی و متخصصینی که در ایران وجود دارد بهتر است مسیر را در جهت تولید آثار هنری از جمله فیلم در ابعاد جهانی گسترش داد. با این دیدگاه حدود ۴۰ سال است که سینمای انقلاب اسلامی با حضور فیلمسازان متعهد و متخصص کم و بیش این مسیر را طی کرده و تولیدات موثر و مفیدی در جهت آگاهی بخشی جهانیان خلق کرده است. فیلمسازانی چون کیارستمی با تولید آثار خود پیام انسانی ایرانیان و فیلمسازانی مثل مجید مجیدی، ابراهیم حاتمیکیا و داود میرباقری با تولید آثار دینی و انقلابی خود به ترویج اندیشههای انقلاب و اسلام پرداختند.
مجری سابق برنامه هفت بیان کرد: خوشبختانه علیرغم اعتراضهای متعدد برخی مذهبیون به شیوه عملکرد سینماگران در این زمینه توانستیم موفقیتهایی کسب کنیم اما معترفم این مقدار در مقابل فعالیتهای متخاصمین بسیار ناچیز است. بهترین روش در عصر امروز یک اتحاد ملی برای تولید آثار سینمایی جهانی است به جای برخی هیاهوهای کاذب که حس توهین و افترا هم ایجاد میکند میتوان روی نیروهای متعهد و متخصص، سرمایهگذاری کرد و با تولید انبوه در مجامع جهانی حضور یافت تا با به دست آوردن مخاطب جهانی پاسخ مناسبی ارائه داد و این روش به عقل و درایت نزدیکتر است. یکی از راههای به دست آوردن مخاطب جهانی نفوذ در مجامع سینمایی جهانی ست اما نه حضور منفعلانه و غیرحرفهای بلکه عزتمندانه با دست پر!
گبرلو درباره بازاریابی سینمای ایران هم چنین توضیح داد: در شیوههای نوین بازاریابی برای ارائه کالا که مورد تایید متخصصین متعهد است کالای مربوطه حتی یک فیلم باید با شیوه نوین بازاریابی تبلیغاتی انجام شود وگرنه هر شیوه دیگری وجود داشته باشد مواجهه با شکست میشود. شیوه توزیع کالا به صورت نقطه به نقطه منسوخ شده است و الان توزیع کالا در بازار جهانی برگ برنده تولیدکننده است. همه کمپانیها و رسانههای خریدار فیلم با حضور در بازارهای جهانی مستقر در حاشیه جشنوارهها اقدام به خرید و فروش کالای فرهنگی میکنند. برخی که بدون تحقیق و تجربه هر نوع حضوری را منفعلانه و مرعوبمآبانه میدانند سادهلوحانه در زمین دشمن بازی میکنند.
این روزنامهنگار باسابقه در انتها اعلام کرد: در این میان ممکن است تعداد اندکی از متخصصین داخلی هم که نام هنرمند و سلبریتی را یدک میکشند، زیرکانه در زمین دشمن بازی کنند که متولیان میتوانند با ایجاد مقرراتی مانع از شیطنت آنان شوند اما نباید شیطنت تعدادی را به فعالیت دلسوزانه جمع کثیری تعمیم داد و مهمترین نکته اینکه این روش زمانی پاسخ مثبت و موثر خواهد داشت که به دیدگاه حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری درباره قدرت سینما اعتقاد داشته باشیم و آن را ابزار برتر برای ترویج اندیشه بدانیم.
انتهای پیام