به گزارش ایکنا، آیتالله مهدی هادوی تهرانی، 11 دی ماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه نحل با تاکید بر اینکه هر روایتی را نباید در منابر بازگو کرد، گفت: علامه مجلسی در روایتی در بحار که منبع آن را ذکر نکرده در مورد فضائل امام علی(ع)بیان کرده است که روایتی طولانی است و نیازمند تفسیر و تبیین، نقل شده که طلبهای در محضر آیتالله بروجردی منبر رفت و این روایت را خواند ولی آیتالله بروجردی فریاد کشید که آقا این روایات را نخوانید، خواندن آن حرام است زیرا تاویل و توجیهی دارد که میتواند منشا شبهه برای مردم شود.
وی با بیان اینکه هدف علامه مجلسی این بوده که مجموعه روایات را جمعآوری کند و نه اینکه هر روایتی ذکر کرده درست است، اظهار کرد: طلبه اگر با سواد باشد، نویسنده، استاد دانشگاه و حوزه شود و منبر برود، مفید خواهد بود و برعکس اگر عالم نباشد خرابکاری خواهد کرد. البته طلبهای که به علمش عمل کند مفید است نه اینکه آن را گرفتار هوای نفس و دفاع از حزب و جناح کند، خدا توفیق دهد ما هادی مردم الی الهدی باشیم نه اینکه باعث گمراهی بیشتر و شبهات شویم.
وی در ادامه با اشاره به آیه 26 نحل ادامه داد: در آیه 26 سوره مبارکه نحل «قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ» فرموده است: در ابتدای آیه اشاره دارد که ای پیامبر(ص) کفاری که تو امروز با آنان روبرو هستی، همانند قبلیهای خود به مکر رو میآورند، ولی تعبیر خداوند این است که خدا از استوانهها و پایهها بالا آمد و سقف از بالا بر روی آنان خراب شد که این استعاره در حقیقت به معنای آمدن عذاب الهی و خراب شدن خانههای آنان است؛ شیخ طوسی در مورد اینکه این سقف بر سر چه کسانی فرود آمد نظراتی از مفسران نقل کرده است.
استاد تفسیر حوزه علمیه قم افزود: ابن عباس به نقل از شیخ گفته، بر نمرود خراب شد، برخی گفتهاند بر بخت النصر ولی ظاهرا موضوع شخص خاصی نیست بلکه خداوند قصد دارد بفرماید که ما ریشه اینها را زدیم و پایه خانههایشان را خراب کردیم و سقف بر سر آنان فرو ریخت. در حالی که اصلا احتمال عذاب شدن هم نداشتند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: سنت الهی این است که ممکن است اجازه دهد انسان نمایش قدرتی اجرا کند و میدانداری و منم منم کند ولی اگر طغیان کند نوبت عذابش فرا میرسد و وقتی نوبتش فرارسید عذاب دردناک الهی در دنیا و آخرت در انتظار اوست. سنت خدا این نیست که بلافاصله جواب اعمال بد را بدهد بلکه مهلت میدهد و انسانی که اهل است از این مهلت استفاده میکند ولی کسی که اهل نباشد به کار خودش ادامه میدهد.
وی اضافه کرد: به تعبیر آیتالله بهاءالدینی «التائب من الذنب کمن لا ذنب له» میتواند راه را برای سعادت انسان باز کند ولی همه افراد خود را مشمول آن نمیکنند، اگر انسان ناسپاس و خصیم مبین باشد تصور میکند کارهای بدی که میکند مایه گرفتاری او نمیشود. در ابتدای این سوره فرموده است: أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ. امر خدا در رسيد پس در آن شتاب مكنيد، یعنی عذاب آمده است ولی شما نمیفهمید و فکر میکنید این مهلتها ادامه خواهد داشت.
آیتالله هادوی تهرانی تصریح کرد: البته انسانها نوعا متوجه این عذاب نمیشوند تا زمانی که به آن گرفتار شوند، از الان در جهنم افتاده است ولی نمیداند و وقتی متوجه خواهد شد که بلغت الحلقوم (مرگ به حلقوم برسد) ولی این فهمیدن ثمری ندارد و به تعبیر آیه شریفه «لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ» درخواست دارد تا به دنیا برگردد که شاید اعمال خوبی انجام دهد ولی مورد قبول قرار نمیگیرد و اگر هم بگیرد و به دنیا برگردد باز همان کارهای خود را ادامه خواهد داد.
استاد حوزه علمیه قم اظهار کرد: البته این مهلتها برای همه انسانها و در طول زندگی دنیا ایجاد میشود، بارها افرادی بودهاند که خطر مرگ از بیخ گوش آنها گذشته است و اگر نگاه درستی داشته باشیم اینها هم یک فرصت مجدد هستند. طلبهای از شاگردان ما در دفاع از حرم و به عنوان مدافع حرم حضور داشت و تکفیریها تیری به سمت وی شلیک میکنند که از کنار قلب او عبور میکند، اگر این تیر یک سانتیمتر این طرفتر بود او الان در قید حیات نبود. بنابراین اگر مهلتی در زندگی به دست آوردیم آن را فرصتی برای جبران خطاها قرار دهیم.
انتهای پیام