سخنی با «مشهورانِ بی‌دلیل» شبکه‌های اجتماعی
به باور حجت‌الاسلام رحمتی، مشهور شدن از سوی دیگران یا مشهور کردن خود در فضای مجازی یک شمشیر دولبه است که همیشه لزوماً به نفع شخص مشهورشونده نیست، به ویژه اگر شخص جزو «مشهورانِ بی‌دلیل» باشد؛ یعنی کسانی که نه هنر خاصی دارند، نه علم و فن و مهارتی، نه نقشی مهم در عرصه سیاست و اجتماع.
به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام رحمتی، پژوهشگر اخلاق فضای مجازی در یادداشتی به انتقاد از رفتارهای افراد مشهور در فضای مجازی پرداخته است. متن یادداشت از نظر می‌گذرد؛
«1. وقتی برای افزایش فالوئر، در لایوهای خود هر روز دختر یا پسری را هدف گفتار و رفتار سخیف جنسی قرار می‌دهید و پرده حیا و عفت را در برابر چندین هزار کاربر جوان و نوجوان پاره می‌کنید، یعنی حاشیه ساخته‌اید.
2. وقتی برای افزایش مشتریان سایت‌های قمار و شرط‌بندی خود، به هیچ حد و مرز اخلاقی و عرفی پایبند نیستید و شخصی‌ترین رفتارهای تهوع‌آور خود و همسرتان را در معرض دید دیگران قرار می‌دهید، یعنی حاشیه ساخته‌اید.
3. وقتی لباس جدیدی که خریده‌اید، ماشین جدیدی که سوار شده‌اید، رستوران تازه‌ای که رفته‌اید، و جلسات خصوصی خود با رفقایتان را با طول و تفصیل در پیج‌تان به اشتراک می‌گذارید، یعنی حاشیه ساخته‌اید.
4. وقتی بدون داشتن صلاحیت لازم، درباره عالَم و آدم نظر می‌دهید و درباره هر موضوع بی‌ربط و باربط رهنمون ارایه می‌کنید، یعنی قضاوت کرده‌اید و حاشیه ساخته‌اید.
شما نه تنها حاشیه‌سازید، بلکه خود حاشیه‌نشین شهرهای شبکه‌های اجتماعی هستید که میلیون‌ها شهروندش به طور اخلاقی از این شبکه‌ها استفاده می‌کنند، اما باید تاوان حاشیه‌سازی‌های غیراخلاقی شما را بپردازند.
بنابراین، وقتی در دامِ فریبنده‌ای که خود ساخته‌اید گرفتار می‌شوید و تشت رسوایی روابط غیراخلاقی و کارهای بی‌حساب و کتاب‌تان در برابر دیدگان دیگران فرو می‌افتد و مورد انتقاد قرار می‌گیرید، به جای سرزنش دیگران، خود را توبیخ کنید که هیزم چنین آتشی را فراهم کرده‌اید. به تعبیر قرآن، این پیامد مصیبتی است که به دست خود ایجاد کرده‌اید («وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْديكُمْ»؛ سوره شوری، آیه30).
مشهور شدن توسط دیگران یا مشهور کردن خود در فضای مجازی یک شمشیر دولبه است که همیشه لزوماً به نفع شخص مشهورشونده نیست، به ویژه اگر شخص جزو «مشهورانِ بی‌دلیل» فجازی باشد؛ یعنی کسانی که نه هنر خاصی دارند، نه علم وفن و مهارتی، نه نقشی مهم در عرصه سیاست و اجتماع؛ اما به خاطر برخی کارهای بی‌ارزش یا کم‌ارزش در شبکه‌های اجتماعی برای خود اسم و رسمی به دست آورده و شاخ شده‌اند.
این افراد وقتی دچار تبعات غیراخلاقی گفتار و رفتار خود می‌شوند، به دیگران انتقاد می‌کنند که چرا برایشان حاشیه ساخته‌اند یا چرا آنها را قضاوت کرده‌اند. در حالی که توجه ندارند، یا نمی‌خواهند بپذیرند که خودشان با نادیده گرفتن مسئولیت اخلاقی، زمینه چنین کاری را فراهم کرده‌اند. از این رو باید خود را سرزنش کنند نه دیگران را. اینان مهار رفتار خود را به دست شیطان سپرده‌اند، ولی توجه ندارند که در قیامت حتی شیطان هم از آنان دفاع نمی‌کند و می‌گوید من فقط شما را به بدی‌ها فراخواندم، اما این شما بودید که دعوتم را اجابت کردید. پس اینک نیز فقط خود را سرزنش کنید نه مرا («وَ ما كانَ لِيَ عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لي. فَلا تَلُومُوني وَ لُومُوا أَنْفُسَكُم»؛ سوره ابراهیم، آیه 22). به عبارت دیگر، از شماست که بر شماست:
چون نیک نظر کرد پرِ خویش بر آن دید / گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست»(ناصرخسرو قبادیانی)
انتهای پیام
