۱۵ خرداد ۴۲ اولین جلوه مطلق دینی حرکت‌های اجتماعی در ایران است
حجت‌الاسلام شفیعی درخصوص تأکید امام بر اهمیت قیام پانزده خرداد گفت: این روز نماد دفاع از مرجعیت و دین و اولین جلوه تماماً دینی حرکت‌های اجتماعی در کشور است. تظاهرات مذهبی در روز عاشورا و مطالبه مردم مبنی بر آزادی امام در 15 خرداد، رویدادی کاملاً مذهبی است.
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحسن شفیعی، رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان، اظهار کرد: آنچه که بررسی رویداد تاریخی ۱۵ خرداد را پر اهمیت می‌کند اهتمام امام بزرگوار به این رویداد تاریخی و سیاسی است. در اولین ۱۵ خرداد بعد از انقلاب اسلامی امام بر شناخت این رویداد، شهدای آن و پیام آن تأکید کردند. حتی تاثیر عاطفی این رویداد تا جایی بود که به ذوق شعری امام تسری پیدا کرد.
وی ادامه داد: کاری را که رضاخان در حذف مظاهر دینی آغاز کرد، در ایران بسیار کُند پیش رفت چون در ایران مظاهر شیعه و ارادت به اهل بیت(ع) بین مردم وجود داشت. اما رضاخان به واسطه قلدری و دیکتاتوربودنش مقداری فشارهای سنگینی وارد کرد. پس از سر کار آمدن پهلوی دوم به دلیل اینکه او در موقعیت پدرش نبود و برای اینکه بر کار مسلط شود، ناگزیر بخشی از این فشارها را کم کرد و در نتیجه آن حرکات رضاخانی تضعیف شد. نقش آیت‌الله حائری و آیت‌الله العظمی بروجردی در این میان بسیار حائز اهمیت است و آقای بروجردی رکن رکینی برای اسلام و مانعی سر راه پهلوی دوم بود. شاه از آقای بروجردی می‌ترسید.
شفیعی گفت: پس از اینکه آیت‌الله العظمی بروجردی وفات کرد پهلوی دوم حرکتی شیطنت آمیز انجام داد و پیام تسلیت رحلت ایشان را به آیت‌الله العظمی حکیم فرستاد؛ این کار این پیام را داشت که مرجعیت از قم به نجف منتقل شد. این حرکت به این دلیل بود که حوزه از ایران دور و دست شاه برای کارهایی که می‌خواهد انجام دهد، باز باشد.
رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان ادامه داد: اولین اقدام پس از رحلت آیت‌الله العظمی بروجردی تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی بود؛ هدف لایحه برداشتن موانع از سر راه بهائیان بود که وارد ارکان حکومت شوند. همچنین در این لایحه قید شرط اسلام از شرایط انتخاب شوندگان این انجمن حذف شد. امام اولین حضور روشن خود را بعد از وفات آیت‌الله بروجردی در اینجا نشان داد. سیاست امام به این مبنا بود که تا زمانی که آیت‌الله بروجردی در قید حیات بود علم به دست ایشان است اگرچه در برخی از مشی‌های سیاسی امام با آیت‌الله بروجردی تفاوت نظر داشت ولی می‌فرمود علم به دست آقای بروجردی است و هیچ کاری که در راستای تضعیف یا دوگانگی باشد انجام نمی‌داد. این حرکت امام یک نسخه مدیریتی مبنی بر تقوای الهی بود چون نفسانیت و انانیتی در کار امام نبود.
وی بیان کرد: پیرو این لایحه امام علما را هم‌جهت و تعطیلی بازارها را اعلام کردند. مردم را به صحنه آوردند و فرمودند این لایحه باید لغو شود. حدود ۴۰ روز این مقاومت طول کشید. دولت بعد از این کش و قوس‌ها اعلام کرد که این لایحه را لغو می‌کنیم. امام فرمود لغو این لایحه باید به طور سراسری از طریق روزنامه‌ها اعلام شود و این حرکت دو شکست را برای حکومت پهلوی به همراه داشت. این رخدادها باعث شد که پهلوی دوم بفهمد مرجعیت در قم بعد از مرحوم آیت‌الله بروجردی تمام نشده است و فرد دیگری وجود دارد. همچنین در این ماجرا مردم قدرت خود را نشان دادند و دستگاه نیز قدرت مرجعیت را دید.
شفیعی تصریح کرد: یک ماه بعد شاه لایحه انقلاب سفید را تصویب کرد که همه کلیات و جزئیات آن را آمریکا دیکته کرده بود. همچنین شاه اعلام کرد که می‌خواهیم اصلاحاتی را انجام داده و یک رفراندوم در دی ماه برگزار کنیم. امام بیانیه صادر و این رفراندوم را تحریم کرد. امام فرمود نتیجه انقلاب سفید شاه از بین بردن کشاورزی، از بین رفتن استقلال کشور و رواج فساد است. همچنین در آن سال امام اعلام کرد ما عید نوروز نداریم؛ عید نوروز یک عید ملی است و امام با این حرکت گستره مبارزه با شاه را فراگیر کرده و یک حرکت ملی را علیه شاه به راه انداخت و این خیلی بر پهلوی سنگین بود. لذا در اقدامی متقابل در ۲ فروردین ۴۲ در قم به فیضیه حمله کردند. در حالی که مراسم شهادت امام جعفر صادق(ع) در حال برگزاری بود به فیضیه حمله کرده و حجره‌ها را آتش زدند. با این حرکت یک ضرب شستی را به امام و مرجعیت نشان دادند.
رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان افزود: رژیم جایگاه فیضیه را می‌دانست؛ فیضیه یعنی مدار و محور حوزه علمیه قم. امام بعد از این حرکت اعلام کرد که عامل این جنایت شاه، آمریکا و اسرائیل است و در همین راستا چهلم شهدای فیضیه را در ۱۲ اردیبهشت ۴۲ مناسبتی برای حمله و محکوم کردن به شاه قرار داد.
وی گفت: بعد از این اتفاق ماه محرم فرا رسید. ساواک منبری‌های معروف را فراخواند و گفت هیچ محدودیتی در سخنرانی ندارید فقط به سه مطلب اشاره نکنید؛ چیزی علیه شاه نگویید. چیزی علیه اسرائیل نگویید و نگویید اسلام در خطر است. ۱۳ خرداد سال ۴۲ برابر با روز عاشورا بود در آن روز در تهران حدود صد هزار نفر شعار دادند و عکسهای امام به دست مردم بیرون آمد و مردم نسبت به قضایای فیضیه و کشتار مردم عکس‌العمل نشان دادند.
شفیعی ادامه داد: بعد از ظهر همان روز امام در فیضیه سخنرانی کرد و محور آن سخنرانی این بود که حکومت چرا این سه مطلب را به منبری‌ها گفته است و چه ارتباطی بین اینها است؟ مگر بین شاه و اسرائیل ارتباطی وجود دارد؟ نیمه شب بعد از سخنرانی امام در فیضیه، عده‌ای به خانه امام حمله کرده و ایشان را بازداشت کردند و از قم به تهران بردند. خبر دستگیری امام در قم پیچید. دستگیری امام از مصادیق عدو سبب خیر شود و مقدمه‌ای برای شهرت کشوری امام بود. عصر ۱۴ خرداد مردم در قم در اعتراض به دستگیری امام راهپیمایی کردند. روز ۱۵ خرداد تظاهرات سراسری در تهران، شیراز، مشهد و اهواز به راه افتاد و رژیم هم برخورد سنگینی به آنها کرد. آمار مستندی از شهدای ۱۵ خرداد در اختیار نداریم چون اینها جنازه‌ها را خیلی سریع جمع کرده و خیابان‌های تهران را شستشو دادند. رژیم به حسب ظاهر در ۱۵ خرداد ۴۲ موفق شد.
رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های خوزستان گفت: فروردین ۱۳۴۳ که امام از زندان آزاد شد، سخنرانی کوبنده و احساسی را به یاد شهدای 15 خرداد انجام داد و در آنجا گفت که ۱۵ خرداد مرا کوبید و شایعاتی را مبنی بر اینکه شاه با علما تفاهم کرده مردود اعلام کرد.
وی در پاسخ به این سوال که اگر سوال شود حساسیت امام روی پانزده خرداد برای چه بوده؟ گفت: ۱۵ خرداد ۴۲ نقطه عطف سیاسی در کشور ما است. هر حادثه تا قبل از ۱۵ خرداد ۴۲ مطالبات و جلوه و جنبه‌های عادی است. یعنی ۱۵ خرداد ۴۲ دفاع از مرجعیت و دین بوده است و به همین دلیل امام روی آن بسیار تاکید داشت چون ۱۵ خرداد ۴۲ اولین جلوه تماماً دینی حرکت‌های اجتماعی در کشور ما است. تظاهرات مذهبی در روز عاشورا و مطالبه مردم مبنی بر آزادی امام از ۱۵ خرداد ۴۲ رویدادی کاملاً مذهبی ساخته است. شاید به همین دلیل بود که امام تاکید داشت ۱۵ خرداد و شهدای آن را بشناسید و آن را برای همیشه عزای عمومی اعلام کرد.
شفیعی ادامه داد: در ۱۵ خرداد ۴۲ تعدادی از زنان و کودکان هم به شهادت رسیدند یعنی کار از مردان هم عبور کرده بود. زن‌ها و بچه‌ها هم در دفاع از مرجعیت و امام به میدان آمدند و به شهادت رسیدند. این است که امام بر به خاطر ماندن ۱۵ خرداد و بزرگداشت آن تاکید داشت چون ماهیت انقلاب اسلامی یک ماهیت کاملاً دینی است؛ دین عامل حرکت مردم بود و این ماهیت اگر دچار تغییر و تبدیل شد دیگر آنچه که به عنوان انقلاب اسلامی بود دیگر نخواهد بود.
وی در پایان گفت: انقلاب اسلامی با سرمایه و پشتوانه دین بود به همین دلیل کشتگان آن شهدا هستند و به همین دلیل توانست بر موانع غلبه و از دشمنی‌ها عبور کند.
انتهای پیام
