به گزارش خبرنگار ایکنا؛ مراسم بزرگداشت ضیاء موحد، شب گذشته، 20 آبانماه، با حضور جمعی از اندیشمندان و علاقهمندان در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
حسین معصومی همدانی، عضو مؤسسه حکمت و فلسفه، در این نشست بیان کرد: آشنایی من با دکتر موحد، چهل ساله شده است. وقتی ایشان از انگلیس برگشتند و اولین کلاس منطق را در مرکز نشر دانشگاهی تشکیل دادند، هنوز یا ایام تعطیلی دانشگاهها بود و یا اینکه ایشان هنوز به دانشگاه برنگشته بودند و از آن به بعد ارتباطمان به طور دائم برقرار بوده است و در مدت چند سال نیز افتخار همکاری با ایشان در مؤسسه حکمت و فلسفه را داشتهام.
خسارتهای بیتوجهی به فرهنگ در علوم انسانی
وی در ادامه افزود: اینکه ایشان شخص نادری است، اغراق نیست و به هر حال در دورهای هستیم که ارتباط ما با فرهنگ قبل از خود، بسیار متزلزل میشود و از آن طرف نیز فرهنگ جدید را جدی نمیگیریم و نتیجهاش را مشاهده میکنید. به ویژه خسارتهایی که این وضع در علوم انسانی به بار آورده از همهجا بیشمارتر است. ایشان درس فیزیک خواندند و بعداً در فلسفه ادامه دادند و به غیر از این، در فرهنگ و علم سنتی هم به طور رسمی و غیررسمی آموزش دیدند و در تمام مدتی که ایشان را میشناسم ارتباطشان با این دو جهت قطع نشده است.
این عضو هیئت علمی مؤسسه حکمت و فلسفه تصریح کرد: چیزی که در مورد آقای موحد آموزنده است، اینکه ایشان همه این جهات را به یک اندازه جدی میگیرند و این جهات در وجود ایشان باهم جمع شده است. ایشان شاعر و منطقدان است، ولی خیلیها فکر میکنند که وقتی کسی کار دقیقی مانند کار منطقی میکند، اگر به شعر روی میآورد برای گریز از آن دقتی است که کار منطقی طلب میکند. خود بنده این را در دانشجویان رشتههای فنی دیدهام که وقتی به ادبیات علاقهمند میشوند به یک نوع از آن علاقهمند میشوند که کاملاً تخیلشان را بیقیدوبند آزاد بگذارد و به نظرشان مقابل چیزی باشد که سر کلاس درس فنی میبینند.
تحقیق در شعر سعدی
وی در ادامه افزود: دکتر موحد همان دقتی که در منطق دارد، در شعر نیز دارد و شعر ایشان شعری نیست که فقط برای سرگرمی و یا به عنوان کار فرعی باشد. همچنان که در میان ریاضیدانان معاصر افرادی بودهاند که شعر هم میگفتند، اما شعر ایشان کار ایام فراغت نیست و وقتی آدم به پشت سر نگاه میکند، از اولین دفتر ایشان تا دفتر «بعد از سکوت»، یک کوشش بسیار سنگین را برای رسیدن به یک نوع خلوص در شعر میبیند که این خلوص خیلی ریاضت میخواهد. به این معنا که در کار هنر خیلی چیزهای فریبندهای وجود دارد که آدم میتواند به دام آنها بیفتد.
معصومی همدانی بیان کرد: اگر ایشان در مورد سعدی تحقیق میکند، کار ایشان در مورد سعدی را از دید یک شاعر امروزی در جایجای این کتاب میتوان دید که چطور دکتر موحد به نوعی از طریق تجلی شعر سعدی و از طریق تحقیق در شعر او، برای فهم و فهماندن خصوصیات ویژه شعر سعدی تلاش میکند.
وی در ادامه تصریح کرد: نوشتههای دیگر ایشان که در مورد شعر فارسی و یا فلسفه و منطق است نیز، همه از یک نوع درگیری تمامعیار خبر میدهد و این خصوصیتی است که در محیط ما بسیار کمیاب شده است. دکتر موحد اهل آن نیست که به نظریههای عجیبی که هر روز مد میشوند و خیلیها به اصطلاح آویزان آن نظریات میشوند، متوسل شود. همچنین ایشان وقتی کاری را شروع میکنند، تمامِ وقتشان روی همان کار میگذارد و تا آن را پایان ندهند، آسوده نمیشوند و همیشه هم ایشان را در حال کار کردن دیدهام.
انتهای پیام