فیلم | چرا در خانه را آتش زدند

استاد علی صفایی حائری درباره فرازی قابل تأمل از خطبه فدکیه می‌گوید: «اَطْلَعَ الشَّیطانُ رَأْسَهُ» شیطان از غرفه‌ خود سرش را بیرون آورد «هاتِفاً بِکُمْ» شما را صدا زد «فَأَلْفاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجیبینَ» کسی که پنهان شده و امیدی ندارد، در را باز می‌کند، صدا می‌زند، شما زود به حرف‌های او جواب می‌دهید، بعد سبک سنگینتان می‌کند «فَأَلْفاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجیبینَ، وَ لِلْغِرَّةِ فیهِ مُلاحِظینَ» با اینکه می‌دانید فریبتان می‌دهد، مغرور می‌کند، ولی چشم نمی‌پوشید و نگاه می‌کنید با اینکه می‌دانید بساط بازی است به این بساط توجه می‌کنید. گام اول این است که صدا بزند و جواب دهید و توجه‌تان را جلب کند. این مراحلی است که طی کردید «ثُمَّ اسْتَنْهَضَکُمْ» بعد از این مرحله شما را به برخاستن دعوت می‌کند «فَوَجَدَکُمْ خِفافاً» می‌بیند خیلی رام بلند می‌شوید «وَ اَحْمَشَکُمْ» شما را داغ کرد و دعوت کرد «فَاَلْفاکُمْ غِضاباً» بر شما وقتی می‌دمد می‌بیند شما برافروخته می‌شوید و غضب می‌کنید. جهت ندارد خانه فاطمه را آتش بزنند، جهت ندارد با آن‌ها درگیر شوند، چه بغضی باید در ما بیاید. وقتی آدم این صدا را می‌بیند، این بیان این تحلیل راحت و روان را که حضرت قدم به قدم باز می‌کنند. مثل اینکه حضرت زهرا (س) رنجی ندیده، هنوز ضربه‌ای نخورده، بین در و دیوار نمانده، هنوز رسول را از دست نداده است؛ اینقدر راحت و دقیق تمام مراحل را قدم به قدم دارند گفت‌وگو می‌کنند.