به گزارش ایکنا، پایگاه خبری عربی 21 در تحلیلی به قلم بسام ناصر درباره هتک حرمت ساحت قرآن کریم در کشورهای سوئد و دانمارک نوشت: حادثه سوزاندن قرآن از سوی یک فرد افراطی عراقیتبار به نام سلوان مومیکا در اواخر ماه گذشته در استکهلم، پایتخت سوئد و موارد مشابه دیگر در کشورهای اروپایی، نشان دهنده یک گرایش نژادپرستانه افراطی است که صاحبان آن را وادار به انجام اقدامات تحریکآمیز میکند تا احساسات صدها میلیون مسلمان در سراسر جهان را به سخره بگیرند.
همچنین میتوان به اقدامات راسموس پالودان، سیاستمدار دانمارکی که تابعیت سوئدی نیز دارد و رهبر حزب راست افراطی «خط سخت» است اشاره کرد که طی چند سال اخیر با حمایت و مجوز پلیس، چندین بار نسخههایی از قرآن کریم را در کپنهاگ، پایتخت دانمارک و استکهلم پایتخت سوئد به آتش کشید.
علیرغم تمامی محکومیتهای رسمی و مردمی که در پی این حوادث صورت میگیرد، معمولاً این واکنشها بازدارنده نیستند و افراد نژادپرست جرئت انجام اقدامات مشابه را پیدا میکنند؛ این امر به گسترش فرهنگ تنفر از مذاهب و گسترش اعمال و مظاهر بیاحترامی به ادیان کمک کرده است. به گفته ناظران، هرگونه برخورد جدی با هدف مقابله و محدود کردن این اقدامات نژادپرستانه مستلزم وضع قوانین سختگیرانهای است که این گونه اعمال را جرمانگاری کرده و آنها را از حوزه آزادی عقیده و بیان خارج کند و اجازه انجام آنها را ندهد.
این حقایق و موارد مکرر با پیامدهای آزاردهنده خود، مردم جهان را در برابر چالش قرار میدهد و ارزش همزیستی مسالمتآمیز را تهدید میکند و هنگامی که برخی از دولتهای غربی مانند دولت سوئد به جای همکاری رسمی و مشارکت با نهادهای جامعه مدنی، اجازه چنین اعمال نژادپرستانه را میدهند به تضعیف این ارزشها کمک میکنند.
تناقضگویی مسئولان سوئد به بهانه آزادی بیان
عثمان عثمان، روزنامهنگار و پژوهشگر مسائل مسلمانان در غرب، خاطرنشان کرد که قوانین در حال اجرا در سوئد حمایت قانونی را برای انجام این گونه فعالیتهای افراطی فراهم میکند و حمایت غرب از این اقدامات همانطور که قبلاً در مورد راسموس پالودان انجام شد تضاد آن با منشور حقوق بشر در اروپا و جهان را نشان میدهد.
وی افزود: اظهارات قبلی اولف کریسترسون، نخستوزیر سوئد این تناقض را نشان میدهد. وی از سویی سوزاندن کتابهای مقدس را عملی شرمآور میخواند و با همه مسلمانانی که احساس میکنند از این موضوع آزرده شدهاند ابراز همدردی میکند اما از سوی دیگر آنچه در استکهلم اتفاق افتاد، را بخشی از آزادی بیان میخواند که برای دموکراسی ضروری است. کریسترسون افزود: آنچه قانونی است لزوماً مناسب نیست؛ وی اشاره کرد که مقامات سوئد، قدرت جلوگیری از آنچه قوانین اجازه میدهد را ندارند.
عثمان در ادامه میگوید: این موضوع به طور کامل در مورد حادثه آتش زدن قرآن کریم در صبح روز عید قربان از سوی سلوان مومیکا، نژادپرست افراطی که با کسب مجوز از مقامات رسمی و تحت حمایت پلیس سوئد در مقابل مسجد جامع استکهلم انجام شد صدق میکند.
وی خاطرنشان کرد: حادثه اخیر سوزاندن قرآن تنها اعراب و مسلمانان را تحریک نکرد، بلکه این بار واتیکان هم واکنش نشان داد و پاپ فرانسیس دوم سوزاندن قرآن را محکوم و خشم شدید خود را ابراز کرد. این نشان میدهد که صرف اجازه دادن به این امر مردود و محکوم است و آزادی به معنای توهین نیست.
لزوم موضعگیری یکپارچه جهان اسلام
عثمان در مورد مؤثرترین ابزار ممکن برای مقابله با نژادپرستی افراطی میگوید: بسیار مهم است که گروههای مختلف مسلمانان در سوئد به سمت هماهنگ کردن مواضع و همکاری خود برای مقابله با موارد نفرتپراکنی حرکت کنند و همبستگی محلی به وجود آید. همچنین باید با نهادهای جامعه مدنی سوئد برای جلوگیری از هرگونه تحریک ضد ادیان همکاری کنند.
وی خاطرنشان کرد: با وجود همه فعالیتها و رویدادهایی که میتوان در سطح مردمی و نهادهای جامعه مدنی برای تضعیف گرایش نژادپرستانه و افراطی پیشنهاد کرد، نباید از یاد برد که جریان راست افراطی بیش از پیش در حال اوج گرفتن در اروپا است و مسلمانان به دلیل قوانینی که اجازه آسیب زدن به احساسات مسلمانان را میدهد با چالشهای بسیاری روبرو خواهند شد؛ مگر اینکه قوانین شفاف و دقیقی وضع شود که توهین به ادیان و مذاهب را جرم انگاری کند.
در یک رویداد دیگر، احمد علوش، جوان سوریتبار، از مقامات سوئدی اجازه خواست تا به وی اجازه دهند یک نسخه از تورات و انجیل را در مقابل سفارت اسرائیل در سوئد بسوزاند، اما پس از کسب مجوز اعلام کرد که قصد سوزاندن تورات و انجیل را نداشت زیرا معارف قرآنی او را از این کار منع میکند. علوش روز شنبه، 15 جولای در یک مصاحبه مطبوعاتی در مقابل سفارت اسرائیل در سوئد گفت: من یک نسخه از قرآن را با خود آوردم و تورات را نیاوردم. من قصد سوزاندن هیچ کتاب مقدسی را نداشتم. وی تأکید کرد آزادی بیان از راه گفتوگو و نوشتن متجلی میشود نه با سوزاندن قرآن یا کتب مقدس دیگر.
بهرهبرداری احزاب افراطی سوئد از اسلامهراسی
فکری المسکاوی، واعظ و خطیب فلسطینی مقیم سوئد خاطرنشان کرد: حزبی که راسموس پالودان را برای سوزاندن قرآن در سوئد دعوت کرده بود حزب دموکرات سوئد بود که در دولت مشارکت دارد و با سوزاندن قرآن در مقابل مساجد بزرگ شهرهای سوئد، به ویژه قبل از انتخابات، به نفرت علیه مسلمانان دامن زد.
وی ادامه داد: آیا این حقیقت که سوزاندن قرآن مجاز است از اعتقاد دولت سوئد به آزادی ناشی میشود؟ چه کسی از واقعیت سیاسی سوئد، نژادپرستی فزاینده در آن و به راه انداختن نژادپرستی از طریق اینترنت برای حمله به مسلمانان، مساجد، مدارس و امامان آنها به بهانههای سخیف و تأکید بر نهادهای اسلامی سود میبرد؟ چرا قانون ممنوعیت ورود هرگونه کمک مالی از خارج از کشور برای ساخت و ساز یا مرمت مساجد وضع شده است؟
وی افزود: وضع قوانینی مانند تعطیلی مدارس و مهدکودکهای اسلامی، سختگیری علیه مساجد و دیگر مواردی که مغایر با اساسی ترین حقوق بشر مندرج در میثاقهای بینالمللی است فقط مسلمانان را هدف قرار داده است. المسکاوی در پاسخ به سوالی درباره نگرش اقشار مختلف جامعه سوئد نسبت به این اقدامات نژادپرستانه توضیح داد: اکثریت مردم سوئد نژادپرست نیستند و بیشتر از بیثباتی میترسند؛ آنها خواهان ثبات هستند و اگر به گونهای برخورد شود که مورد رضایت آنها نباشد، اکثراً سکوت را ترجیح میدهند و این همان چیزی است که به احزاب نژادپرست انگیزه داده تا با تبلیغات دروغین مردم را فریب دهند و مسلمانان را خطری بزرگ برای جامعه سوئد جلوه دهند.
وی افزود: بیتردید ترس از واکنشهای جهان اسلام به جنایات سوزاندن قرآن تأثیر آشکاری بر بسیاری از سوئدیها گذاشت، زیرا هر اقدامی که کشورهای عربی و اسلامی در قبال سوئد انجام دهند، کل زندگی آنها را متاثر خواهد کرد.
نقش مهم رسانههای جهان اسلام
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه عقلای جهان برای مهار گرایشهای نژادپرستانه و افراطی چه میتوانند بکنند گفت: آنچه لازم است، مواضع رسمی جهانی است که منجر به قوانین سختگیرانهای شود که توهین به مقدسات مذهبی یا قرار گرفتن در معرض آنها به هر شکلی را جرمانگاری کند. این امر تنها از طریق فشارهای مستمر رسمی و مردمی با پیگیری رسانههای اسلامی میتواند محقق شود.
وی در پایان سخنان خود بر اهمیت همکاری با رسانههای بینالمللی در این زمینه برای تضعیف گرایشهای افراطی، نژادپرستی و نفرت تاکید کرد؛ زیرا برخی رسانههای غربی عامل تبلیغ و ترویج این گرایشها هستند که نیازمند هماهنگی با آنها برای بازنگری در سیاستها است. این امر تبلیغات تحریکآمیز را متوقف کرده و فرهنگ گفتگو و همزیستی و صلح بین پیروان ادیان و تمدنها در جوامع را گسترش میدهد.
علیرضا بختیاری
انتهای پیام