توصیه روزنامه اماراتی به معترضان: در دام تندروهای قرآن‌سوز نیفتید
هیچ چیز نمی‌تواند هتک حرمت قرآن کریم را توجیه کند، اما نباید به افرادی که این کار را انجام می‌دهند اجازه داد که ابتکار عمل را در دست بگیرند؛ استفاده از تاکتیک‌های شوک برای به دست گرفتن روایت اصلی ماجرا، تنها افتادن در دام آنهاست.
به گزارش ایکنا به نقل از روزنامه انگلیسی زبان اماراتی The National، قرآن‌سوزی‌ها و هتک حرمت مقدسات اسلامی در هفته‌های اخیر به صورت سریالی در کشورهای سوئد و دانمارک ادامه پیدا کرده و به نظر می‌رسد که با وجود اعتراضات مسلمانان در کشورهای مختلف و ابراز ناخرسندی و عدم حمایت از سوی دولت‌های سوئد و دانمارک همچنان ادامه داشته باشد.
روزنامه انگلیسی زبان اماراتی The National در یادداشتی به موضوع آتش‌زدن قرآن و هتک حرمت مقدسات اسلامی پرداخته و با تأکید بر لزوم هوشیاری مسلمانان در مقابله و اعتراض به این اقدامات نوشت: اغلب گفته می‌شود که یک نفر می‌تواند تفاوت ایجاد کند. ما امیدواریم که این تفاوت ایجاد کردن اغلب اوقات به شیوه‌ای مثبت اتفاق بیفتد، اما جنبه تاریکتر این قضیه این است که اقدامات یک نفر می‌تواند به تفرقه و کینه‌توزی، حتی بین کل کشورها دامن بزند.
پیامدهای تداوم قرآنسوزی در سوئد و دانمارک نمونه‌ای از این موارد است. خشم قابل توجه و قابل توجیهی در جوامع عرب و مسلمان نسبت به اقدامات مذموم دسته‌ای از تحریک‌کنندگان که مجبور نیستند با عواقب جدی بین‌المللی رفتارهای نمایشی خود مقابله کنند، وجود دارد. هیچ چیز نمی‌تواند هتک حرمت کلام الله را توجیه کند.
عواقب سوزاندن کتب مقدس و پرچم‌های ملی صرفاً موضوعاتی برای بحث یا مسابقه فکری نیست زیرا آنها تأثیر ملموسی دارند. سفارت سوئد در بغداد مورد حمله قرار گرفته، وزیر دفاع آلمان سفر خود به عراق را به دلیل نگرانی‌های امنیتی لغو کرده است، روابط دیپلماتیکی که سال‌ها برقراری آنها طول می‌کشد، آسیب دیده است و همکاری‌های اقتصادی حیاتی تهدید شده و این علاوه بر فشاری است که چنین رفتار پوچگرایانه‌ای بر روابط جوامع در خود اروپا وارد کرده است.
خطرات مهم ناشی از سخنان نفرت‌پراکنی و قطبی‌سازی در سطح بین‌المللی شناخته شده است. ماه گذشته، شورای امنیت سازمان ملل متحد به اتفاق آرا قطعنامه 2686 را تصویب کرد که نه تنها توانایی تحریک جوامع و منجر شدن آن به درگیری را به رسمیت شناخت، بلکه از کشورها می‌خواست خشونت، سخنان نفرت‌انگیز و افراط‌گرایی را علناً محکوم کنند و از گسترش ایدئولوژی نابردبار و تحریک به نفرت جلوگیری کنند.
این حیاتی است که دستور کار و ابتکار عمل از چهره‌های حاشیه‌ساز را (افرادی که توهین به مقدسات را انجام می‌دهند) بازپس می‌گیرد. توهین بیهوده، موضوعی جدی است، اما اجازه دادن به افراط‌گرایان - که از تعامل و گفت‌وگو بیزارند - برای استفاده از تاکتیک‌های شوک برای به دست گرفتن روایت اصلی ماجرا، تنها افتادن در دام آنهاست.
چالش قانون‌گذاران در کشورهایی که اکنون چنین تحریک‌آمیزی‌ها به‌طور معمول در آنها رخ می‌دهد، اجتناب از امکان‌پذیری تحریک از طریق تلفیق اشتباه آن با آزادی بیان است. پلیس و سایر بخش‌های مجری قانون به راهنمایی بهتر در مورد آنچه که از نظر حفظ نظم عمومی و حفظ روابط اجتماعی مجاز است، نیاز دارند.
در برخی از کشورهایی که تظاهرات بر سر قرآنسوزی در حال انجام است، خشم به حملات غیرقابل قبولی سرایت کرده است.
چنین وضعیتی به نفع هیچ کس نیست. اجازه دادن به تحت تأثیر قرار گرفتن سیاست خارجی یک کشور توسط تندروهایی که اغلب فاقد هرگونه حمایت واقعی هستند، جای سؤال دارد. راه‌های زیادی برای ثبت مؤثر انزجار و ناراحتی از حملات آشکار به دین و ارزش‌های میلیون‌ها نفر وجود دارد. اما اگر نمی‌خواهیم به تحریک‌کنندگان اجازه پیروزی در این فرآیند را بدهیم، اقدامات دقیقی لازم است.
انتهای پیام
