لزوم ردیابی ارزش آب در محصولات کشاورزی

حمیدرضا پوریانفر، عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی با بیان اینکه کمبود آب یکی از تهدیدات زیستی بسیار مهم است که بحران‌هایی را برای کشاورزی، محیط زیست، امنیت غذایی، اجتماعی و روحی و روانی ایجاد می‌کند، اظهار کرد: حتی در برخی از استان‌ها، یکی از عوامل تندخویی مردم کم‌آبی است و بر خلاف آن نیز یکی از عوامل خوش‌خلقی مردم در برخی از استان های دیگر بارش‌های فراوان است.

وی با بیان اینکه به کمبود آب ابربحران یا ابرچالش گفته می‌شود، زیرا چندین چالش دیگر را ایجاد می‌کند، افزود: سرانه مصرف آب در ایران در حال حاضر به ازای هر یک نفر در طی روز 200 لیتر است که متأسفانه در مقایسه با کشورهای اروپایی از جمله اتریش، سوئیس، نروژ، سوئد و فنلاند که از آب فراوانی برخوردار هستند، بیشتر است.

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی اضافه کرد: متخصصین حوزه آب، کشورهای جهان را به سه دسته الف، ب و ج تقسیم کرده‌اند. بالغ بر 27 کشور در گروه «الف» قرار می‌گیرند که چون مسئله آب برایشان مهم است، وزارتخانه‌هایی برای آب با عناوینی چون وزارت منابع آب و وزارت توسعه آبیاری دارند و به جز ایران، تمام هشت کشوری که در خاورمیانه واقع اند، دارای چنین وزارتخانه‌ای هستند.

پوریانفر ادامه داد: 20 کشور در گروه «ب» قرار می‌گیرند که وزارت آب و برق، آب و خاک و کشاورزی و آب دارند. پنج کشور در خاورمیانه در این دسته قرار می‌گیرند و  سایر کشورها که در دسته «ج» هستند، هیچ وزارتخانه‌ای که به آب مربوط باشد، ندارند. ایران نیز در این گروه قرار می‌گیرد و این عمق فاجعه را نشان می‌دهد که با وجود اهمیت بسیار بالای آب در کشور ما، حتی یک وزارتخانه‌ که مربوط به آب باشد، نداریم.

وی بین کرد: در کشورهای حاشیه خلیج فارس با توجه به جمعیت، سرانه مصرف آب و تولید ناخالص ملی به طور متوسط از هر متر مکعب آب 63 دلار ثروت تولید می‌شود، در حالیکه در ایران این رقم 4.6 دلار است که رقم بسیار پایینی می‌باشد. ایران بر خلاف بسیاری از کشورها، بیشترین میزان آب مصرفی را دارد و بیش از 50 درصد آب در بخش کشاورزی مصرف می‌شود، در حالی‌که بیشترین میزان مصرفی آب در کشورهای دیگر در بخش صنعت است و این موضوع هدررفت آب در ایران را نشان می‌دهد.

مؤلفه‌های آینده‌پژوهی در ایران

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی با بیان اینکه آینده‌پژوهی کشاورزی مبتنی بر آب در ایران دارای سه مؤلفه است، گفت: تمام نهادهای پژوهشی و دانشگاه‌ها باید بر اساس این سه مؤلفه در زمینه آب پیش روند.  اولین مؤلفه، لزوم ردیابی ارزش آب در محصولات کشاورزی است. باید بدانیم یک محصول کشاورزی چقدر ارزش آب دارد و تولید آن با چه حجمی آب انجام می‌شود، اما متاسفانه این موضوع در سیاستگذاری‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

پوریانفر ادامه داد: مؤلفه دوم توسعه الگوهای شورورزی و استفاده از آب‌های نامتعارف است. آب‌های نامتعارف به مجموعه‌ای از آب‌ها مانند فاضلاب شهری، آب‌های فصلی و آب شور گفته می‌شود که در کشاورزی و مصارف روزانه مردم قابل استفاده نیستند.

وی با بیان اینکه سومین مؤلفه تغییر الگوهای کشت و تنوع‌بخشی است، اظهار کرد: بدین منظور باید به سمت کشت‌های بسته با سیستم‌های مهندسی پیش رویم تا آب کمتری مصرف شود و به محصولاتی که کمتر به آب نیاز دارند، تنوع بخشیم. البته که این موضوع مختص تنها یک نهاد نیست که آن را مورد توجه قرار دهد، بلکه تمام نهادهای پژوهشی سراسر کشور ناچار هستند که به سمت این سه مولفه در زمینه آب پیش روند.

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی بیان کرد: جهاد دانشگاهی در سراسر کشور پژوهشکده‌های متعددی دارد که خدمات ارزشمند زیادی انجام می‌دهند. به نظر ما جهاددانشگاهی خراسان رضوی به عنوان بخش کوچکی از جهاددانشگاهی سراسر کشور و پژوهشکده بیوتکنولوژی صنعتی، در حال کار بر روی سه حوزه هستند. یکی از اقدامات، احداث پالایشگاه‌های زیستی است. 

پوریانفر با بیان اینکه باید از همین مقدار آبی که در منابع داریم، ثروت بیشتری تولید کنیم و امنیت غذایی انسان را افزایش دهیم، ادامه داد: اخیراً به این نتیجه رسیده‌ایم که در زمینه امنیت غذایی ماهیان و آبزیان هم کار کنیم، یعنی بر روی غذای مورد نیاز ماهی‌ها و آبزیانی که برای تامین غذای انسان پرورش می‌یابند، اقداماتی را انجام دهیم که این‌ها خود به یک سری نهاده‌های اولیه مانند جلبک

وی بیان کرد: مرحله دیگر بخش ردیابی آب در محصولات کشاورزی، تنوع‌بخشی یا جایگزینی است تا بتوانیم یک محصول کم‌آب‌خواه‌تر را جایگزین محصول پرآب‌خواه‌ کنیم. در این بین به انجام فرهنگ‌سازی هم نیاز است که به تدریج ذائقه‌های خود را به سمت چنین محصولاتی که با محیط زیست ما سازگار هستند، پیش ببریم. در واقع ما محصولاتی داریم که برای تولید آن‌ها آب کشور با قیمت ارزان هدر می‌رود، به عنوان مثال محصولی مانند هندوانه واقعا آب زیادی مصرف می‌کند، اما نسبت به آبی که برای تولید آن مصرف می‌شود، باز هم می‌توان گفت که با قیمت ارزانی به فروش می‌رسد.

وجود 30 درصد ضایعات غذایی و 30 درصد هدررفت آب در ایران

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی با بیان اینکه در ایران 30 درصد ضایعات غذایی وجود دارد و 30 درصد آب هم همراه با این ضایعات از بین می‌رود، گفت: به صورت کلی باید گفت که بهره‌وری پایینی داریم، و از طرفی مصرف آب واقعی ما نسبت به اروپا بسیار بالاست و با وجود این موضوع، در ایران که کشوری در حال ورشکستگی آب است، هنوز آن گونه که باید زنگ‌های خطر به صدا در نیامده است.

پوریانفر ادامه داد: من مدتی را در استرالیا زندگی می‌کردم با وجود اینکه این کشور آب فراوان دارد، اما فرهنگ‌ها و قوانین سختگیرانه‌ای برای مصرف آب دارند و در واقع تمام این قوانین از سوی دولت وضع شده است و مردم هم خود را موظف به رعایت تمامی این قوانین می‌دانند و همین رعایت قوانین باعث شده که کشورهایی این چنینی به کشورهایی پیشرفته تبدیل شوند.

وی با تأکید بر لزوم انجام چنین اقداماتی در ایران، بیان کرد: پدافند غیرعامل در این باره می‌گوید مادامی که آب از لوله‌کشی خانه‌ها خارج می‌شود، هیچگاه فکر نمی‌کنیم که این آب از کجاست و چگونه تأمین می‌شود و با خیال راحت از اینکه این آب همیشه وجود دارد، از آن استفاده می‌کنیم و اگر هم در این باره صحبت شود آن را به مباحث سیاسی، افزایش قیمت هزینه آب‌بها و... ربط می‌دهیم.

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی با اشاره به آب‌بهای بالا در کشوری مانند استرالیا که باعث مراقبت بیشتر مردم این کشور در مصرف آب شده است، افزود: در واقع یکی از ضعف‌هایی که در بحث آموزش و تبلیغات وجود دارد این است که در مدارس کشور ما با وجود اینکه کارگاه‌های زیادی برگزار می‌شود، اما هیچ کارگاه آموزشی درباره چگونگی مصرف آب وجود ندارد و حتی در کتاب‌های تحصیلی هم در این باره هیچ مطلبی نیامده است.

پوریانفر ادامه داد: پژوهشکده جهاددانشگاهی خراسان رضوی باید در راستای آینده‌پژوهی کشاورزی، اقداماتی نظیر جایگزینی محصولات کشاورزی کم‌آب‌خواه‌تر به جای پرآب‌خواه، استفاده از سیستم‌های کشت بسته، مدیریت آب، حفظ و تولید محصولی با ارزش افزوده بالاتر انجام دهد. ما به راحتی در گروه بیوتکنولوژی می‌توانیم به این سمت پیش رویم.

وی افزود: فعلا ما به عنوان پژوهشگر موظف هستیم با توجه به شرایط موجود درک کنیم که چه کاری می‌توانیم انجام دهیم و بر همین اساس تنوع‌بخشی به محصولات و ردیابی ارزش آب را در دستور کار خود قرار داده‌ایم. مثلا اگر فردی که پرورش ماهی دارد و می‌خواهد از این شیوه‌ها استفاده کند، ما می‌توانیم فرمولاسیونی برای ماهی‌های داخلی بسازیم و آن را در اختیار پرورش‌دهنده قرار دهیم.

عضو هیئت علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی جهاددانشگاهی خراسان رضوی گفت: ما در ابتدای راه قرار داریم و برای اجرای طرح کلانی که در دست داریم، باید حمایت شویم. در حال حاضر از نظر سطح بلوغ فناوری یا همان TRL در حد 4 هستیم که در نظر داریم به 6 برسیم و برای این کار نیاز به کمک چند میلیاردی داریم تا در نهایت بتوانیم محصولات‌مان را به تولید انبوه برسانیم، اما هنوز به این مرحله نرسیده‌ایم.