قرآن‌سوزی؛ ضربه به ادغام مسلمانان در اروپا

به گزارش ایکنا به نقل از The Brussels Times، حکمت سربلند (Hikmet Serbilind)، رئیس حزب اسلامی کردستان ترکیه در یادداشتی که در این روزنامه بلژیکی منتشر کرد با اشاره به هتک حرمت قرآن در سوئد نوشت: در اولین روز از تعطیلات مذهبی مسلمانان در عید قربان، قرآن کریم توسط یک پناهنده عراقی با اجازه پلیس محلی سوزانده شد. این اتفاق چهارشنبه گذشته (28 ژوئن) در خارج از بزرگترین مسجد استکهلم روی داد.

سوزاندن نفرت‌انگیز قرآن در سوئد در سال 2020 در شهر مالمو در جنوب این کشور توسط یک سیاستمدار راست افراطی دانمارکی با سابقه سوزاندن قرآن و تحریک مسلمانان علیه مهاجران آغاز شد. او در تعطیلات عید پاک در سال 2022 در بخش‌های مرکزی و جنوبی سوئد این کار را تکرار کرد.

پس از قرآن سوزی‌های جدید در سال جاری به نشانه دشمنی با ترکیه و به دلیل مخالفت این کشور با درخواست سوئد برای عضویت در ناتو، پلیس سوئد تلاش کرد سوزاندن قرآن را محدود یا ممنوع کند. پلیس استدلال کرد که باید آن را ممنوع کرد زیرا باعث ایجاد نفرت علیه گروه های اقلیت شده و امنیت و نظم عمومی را تهدید می‌کند.

کمیسیون اروپا قرآن‌سوزی‌های قبلی را محکوم کرده است. اما دادگاه های سوئد حکم دادند که سوزاندن (قرآن) براساس قوانین فعلی سوئد نوعی آزادی بیان و برگزاری تجمع قانونی است. حتی یک قاضی مدعی شد که آتش‌زدن علیه هیچ گروه اقلیتی نبود، بلکه فقط علیه یک کتاب بود.

اولف کریسترسون، نخست‌وزیر سوئد، در پاسخ به سؤالی درباره سوزاندن قرآن در کنفرانس مطبوعاتی پس از نشست شورای اروپا در بروکسل در روز جمعه (30 ژوئن)، از محکوم‌کردن آن خودداری و پاسخ داد که قصد ندارد آن را درجه‌بندی کند. وی با تأکید بر اینکه هر چیزی که قانونی است مناسب نیست، از مردم خواست به خود بیایند و با احترام با یکدیگر رفتار کنند.

ضربه به ادغام مسلمانان در اروپا

سوزاندن عمدی قرآن در ملأ عام اقدامی نفرت‌انگیز است که احساسات میلیون‌ها مسلمان ساکن اروپا و سایر نقاط جهان را جریحه‌دار کرده و برانگیخته است. این کار همچنین ضربه‌ای به ادغام اکثریت مسلمانان در جوامع اروپایی است که از افراط‌گرایی و خشونت فاصله می‌گیرند.

این اقدامات ظالمانه صرف نظر از اینکه علیه چه کتب مقدسی انجام می‌شود، قابل قبول نیست چه در مورد قرآن باشد یا کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان. اهانت به ایمان و ارزش‌های مؤمنان با سوزاندن کتاب‌هایی که آنها را مقدس می‌دانند، نمی تواند در محدوده آزادی بیان تلقی شود.

آزادی دین دلالت بر این دارد که هر شخصی حق دارد ایمان خود را با اختیار خود انتخاب کند و به کتاب آسمانی که اساس آن دین است اعتقاد داشته باشد. اعتقاد را نمی‌توان با تغییر دین اجباری و تهدید به خشونت ‌تحمیل کرد. توهین و تحریک فقط به نفرت، خصومت و درگیری منجر می‌شود.

قرآن چه می‌گوید

قرآن دعوت به مدارا با ادیان دیگر می‌کند. در آیه 108‌سوره انعام به مسلمانان گفته شده است: وَ لا تَسُبُّوا الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَيَسُبُّوا اللهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ: كسانى كه غير خدا را مى‌خوانند دشنام ندهيد، مبادا آن‌ها [نيز] از روى ظلم و جهل، خدا را دشنام دهند.» بیانگر این است که توهین به ادیان دیگر، حتی بت پرستی، می‌تواند موجب اهانت به خدا و پیامبرش شود.

درس‌های تاریخ به خوبی شناخته شده است. در قرون وسطی، کتاب‌ها توسط کلیسا سوزانده شدند. آلمان نازی کتاب‌هایی را سوزاند که حکومت نازی دوست نداشت. این رویداد سخنان شاعر آلمانی ـ یهودی «هاینریش هاینه» را تداعی می‌کند که گفت «آنجا که کتاب‌ها را سوزانده‌اند، به سوزاندن انسان‌ها ختم می‌شود». این کار با جنگ جهانی دوم و هولوکاست به پایان رسید.

تساهل و احترام؛ کلید همزیستی مسالمت‌آمیز

پس از جنگ، اروپا از خاکستر برخاست و سوگند یاد کرد که دیگر هرگز به این راه نرود. اتحادیه اروپا به عنوان یک پروژه صلح مبتنی بر دموکراسی، حاکمیت قانون و حقوق اساسی تأسیس شد. همه اشکال نژادپرستی، بیگانه‌هراسی و عدم تحمل یکدیگر با ارزش‌هایی که اتحادیه اروپا بر آن بنا شده است، ناسازگار است.

اما احزاب راست افراطی جدید که برخی از آنها ریشه‌های نئونازی دارند، شروع به گسترش سخنان نفرت‌انگیز و تحریک به خشونت علیه مسلمانان و سایر گروه‌های اقلیت کرده‌اند. سوئد شاید تنها کشور عضو اتحادیه اروپا باشد که سوزاندن قرآن در آن به دلیل تفسیری دور از ذهن از آزادی بیان، مجاز است.

اقدامات ضد مسلمانان مانند سوزاندن قرآن نیز به سود حاکمان مستبد و دیکتاتورهایی است که از دین به عنوان ابزار سیاسی استفاده می‌کنند. در صورتی که سوئد قانونی علیه سوزاندن قرآن وضع نکند، ترکیه احتمالا از تأیید درخواست (سوئد) برای عضویت در ناتو خودداری خواهد کرد.

تساهل و احترام متقابل کلیدی برای همزیستی مسالمت‌آمیز جوامع مذهبی است. گفت‌وگوی باز و محترمانه مفید است و باعث تفاهم و تغییر در جامعه می‌شود. اما توهین به عقاید و عبادات و آداب و رسوم دینی دیگران گفت‌گو نیست. سوزاندن کتابی که برای مؤمنان آن مقدس است، عملی ننگین و خشونت آمیز و در مقابل گفت‌و‌گو قرار می‌گیرد.