به گزارش ایکنا، سوره حجرات چهلونهمین سوره قرآن کریم است که ۱۸ آیه دارد. این سوره از جمله سورههای مدنی قرآن محسوب میشود. نام این سوره از آیه چهارم گرفته شده است: «إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ؛ كسانى كه تو را از پشت اتاقها(ى مسكونى تو) به فرياد مىخوانند، بيشترشان نمىفهمند». حجرات جمع «حُجره» و به معنای اتاقهاى متعدد است.
این سوره دربردارنده دستورالعملهای اخلاقی و وظایف دینی و اجتماعی مؤمنان است، بنابراین بخشهاى مختلف اين سوره را اينگونه میتوان خلاصه كرد.
بخش اول: آيات آغاز سوره، آداب برخورد با پيشواى بزرگ اسلام پيغمبر اكرم(ص) و اصولى را كه مسلمانان در محضر او بايد به كار بندند، بيان میكند.
بخش دوم: مشتمل بر يک سلسله اصول مهم «اخلاق اجتماعى» چون آداب مربوط به نحوه ارتباط افراد با یکدیگر در جامعه، ارائهدهنده ملاک برتری افراد بر دیگران، حاکمیت نظم در جامعه و زندگی سعادتمندانه است.
بخش سوم: دستوراتى است كه مربوط به چگونگى مبارزه با اختلافات و درگيریهايى است كه احياناً در ميان مسلمانان روى میدهد.
بخش چهارم: از معيار ارزش انسان در پيشگاه خدا و اهميت مسئله تقوا سخن میگويد.
بخش پنجم: روى اين مسئله تأكيد دارد كه ايمان تنها به گفتار نيست، بلكه بايد علاوه بر اعتقاد قلبى، آثار آن در اعمال انسانى و در جهاد با اموال و نفوس آشكار شود.
بخش ششم: آخرين قسمت اين سوره از علم خداوند و آگاهى او از همه اسرار نهان عالم هستى و اعمال انسانها سخن میگويد كه در حقيقت به منزله ضامن اجرایی براى تمام بخشهایىست كه در اين سوره آمده است.
بیشتر بخوانید:
سعید حاجیان، مدرس، حافظ کل و دارنده مدرک درجه یک تنغیم از شورای عالی قرآن، در پنجمین قسمت درسگفتار بیان نکاتی درباره حفظ و مفاهیم سوره حجرات، چنین میگوید: «یکی از ارکان موفقیت حافظ، استمرار حفظ و مراجعه به اساتید حاذق است، اساتیدی که حافظ کل قرآن باشند یا بخش زیادی از قرآن را حفظ کرده و با روشها و فنون حفظ و مرور آن آشنا باشند.
اگر فردی بتواند بدون استاد قرآن را حفظ کند، به دلیل صرف زمان بیشتر، این روند را به سختی طی میکند. پس مراجعه به استاد حاذق، حضور در جلسه قرآن و تحویل محفوظات براساس برنامه استاد اهمیت دارد.
تلاوت آیه 12 سوره حجرات توسط استاد عبدالباسط
در ادامه به مفاهیم آیه 12 سوره حجرات میپردازم.
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ»
در جلسه پیشین بیان شد که ای مؤمنان از بسیاری از گمانها پرهیز کنید، چراکه بدگمانی نسبت به افراد گناه است و در جزئیات زندگی افراد تجسس نکنید. در ادامه آمده است که ای مؤمنان نباید بعضی دیگر را غیبت کنید و این نشان میدهد که غیبت کردن و حتی شنیدن غیبت حرام است. چنانکه در روایت آمده است فرد مؤمنی که غیبت را میشنود و از فرد غیبتشونده دفاع نکند، گناهش 70 برابر شخص غیبتکننده است، اما اگر فرد مؤمن به دفاع از غیبتشونده برآید، خداوند به آن شخص نصرتکننده در دنیا و آخرت کمک میکند.
در ادامه خداوند غیبت کردن را به مانند خوردن گوشت برادر مرده تشبیه کرده است. چگونه غیبت میکنیم، در حالی که از خوردن گوشت برادر مرده خود بیزاریم. پس تقوای الهی پیشه و از گمان بد اجتناب کنیم.
در روایت آمده است: «اگر فرد غیبتکننده توبه کند، آخرین نفری است که وارد بهشت میشود و اگر توبه نکند اولین فردی است که در آتش وارد میشود». این موضوع مهمی است که نشان میدهد خداوند به آبروی فرد مؤمن حساس است، چون حرمت مؤمن از حرمت کعبه بالاتر است. پس توبه کنید که خداوند بخشنده است.
انشاءالله خداوند توفیق عمل به مفاهیم این آیه را به ما عنایت کند».
انتهای پیام