از خشم طبیعت تا همت بلند/ کلاس قرآن را هیچ‌گاه تعطیل نکردم
کد خبر: 3725202
تاریخ انتشار : ۰۴ تير ۱۳۹۷ - ۱۱:۰۸
ایکنا پای درد دل بانوی قرآنی؛

از خشم طبیعت تا همت بلند/ کلاس قرآن را هیچ‌گاه تعطیل نکردم

گروه فعالیت‌های قرآنی - «سیستان» نقطه محروم با مردمانی همچون درخت گز سیستانی که مقابل همه ناملایمات، مقتدر ایستاده‌اند و تسلیم خشم طبیعت نمی‌شوند و زهرا سیاسر، مربی و مدیر یکی از خانه‌های قرآنی این منطقه که سال‌ها، علی‌رغم دوری از هرگونه حمایت مالی، به برپایی جلسات آموزش قرآن‌آموزان از خردسال ۴ ساله تا بانوی سالخورده ۷۰ ساله، همت گماشته است.

به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، «سیستان» نام نقطه‌ای از کشور است که سال‌هاست از محرومیت، خشکسالی، ریزگردها و حرارت بالای هوا رنج می‌برد، با این حال، هیچ‌گاه نگذاشته است محرومیت‌ها و ناملایمات، او را از پا درآورد.
در این نقطه محروم کشور، شیرمردان و شیرزنانی هستند که همچون درخت گز سیستانی، در مقابل همه ناملایمات، مقاوم و مقتدر ایستاده‌اند و تسلیم خشم طبیعت نمی‌شوند.
زهرا سیاسر، مربی قرآن و مدیر یکی از خانه‌های قرآنی این منطقه است که سال‌ها، علی‌رغم دوری از هرگونه حمایت مالی، به برپایی جلسات قرآنی و آموزش قرآن‌آموزان، از خردسال 4 ساله گرفته تا بانوی سالخورده 70 ساله، همت گماشته است.
خانه قرآن «سیمای نور» در روستای کرباسَک، از توابع بخش شیب‌آب شهرستان زابل، فعالیت می‌کند. این روستا ۳۷ شهید گرانقدر تقدیم انقلاب کرده است.

روستایی که سال‌ها در حسرت یک کتابخانه و دستگاه تکثیر است

پای درد دل این بانوی سیستانی نشستیم تا از همت و ایمانی بگوید که نگذاشت طی این سال‌ها لحظه‌ای از رفتن باز بماند؛ بانویی که رنج محرومیت را به جان خرید، اما نگذاشت چراغ محفل قرآنی‌اش خاموش شود.
وی بیان کرد: تا سال‌ها مشکل فضای آموزشی داشتیم، تا اینکه دو تن از خیّران منطقه به نام‌های یوسف‌علی و محمدرضا سیاسر، یک باب منزل مسکونی را با نیت برگزاری کلاس‌های قرآنی وقف کرده و در اختیار ما گذاشتند.
سیاسر ادامه داد: روستای کرباسک از داشتن سیستم رایانه، دستگاه فتوکپی و چاپگر محروم است، بطوری که برای برگزاری هر آزمونی، باید تا شهر برویم و برگه‌های آزمون را تکثیر کنیم.
وی افزود: با زحمت زیاد، کتاب‌های آموزشی مورد استفاده قرآن‌آموزان را تهیه کردیم، اما برای ایجاد یک کتابخانه کوچک، چندین سال است که به نتیجه نرسیده‌ایم. نه فضایی داریم و نه امکانات اولیه مانند قفسه و کمد. در حالی که اگر فضایی در اختیار ما قرار گیرد، می‌توانیم آن را تبدیل به کتابخانه کرده و علاوه بر قرآن‌آموزان، دانش‌آموزان نیز به عنوان سالن مطالعه از آن استفاده کنند.
مدیر خانه قرآن «سیمای نور» روستای کرباسَک اظهار کرد: ما در طول سال، کلاس‌های مختلف آموزش روخوانی، حفظ، تجوید قرآن، ادعیه و آموزش الفبا ویژه نونهالان را برگزار می‌کنیم، با این‌حال حمایت‌های مالی بسیار ناچیز است.
وی ادامه داد: در این کلاس‌ها، هم خردسال 4 ساله‌ای داریم که حروف الفبا را فرامی‌گیرد و به‌راحتی می‌تواند قرآن را بخواند و هم بانوی سالخورده 80 ساله داریم که پا به‌پای دیگران، مشغول فراگیری قرآن است.
سیاسر بیان کرد: علی‌رغم وزش طوفان‌ شدید در این منطقه و گرمای طاقت‌فرسایی که انسان را از نفس می‌اندازد، هیچ‌گاه کلاس‌های ما تعطیل نشده و در گرما و سرما قرآن‌آموزان را پای کلاس درس نشانده‌ایم.
این بانوی فعال قرآنی افزود: با این حال، حمایت مسئولان بسیار ناچیز است، بطوری که بارها مجبور شده‌ام برای تجلیل از قرآن‌آموزان فعال و مستعد، ظروف خانه‌ام را که مورد استفاده قرار نگرفته، هدیه کنم تا بچه‌ها انگیزه خودشان را از دست ندهند.

گفتنی است، طی تماس تلفنی خبرنگار ما با دارالقرآن تبلیغات اسلامی زابل، مسئول مربوطه از عدم تخصیص حمایت مالی در سال 97 خبر داد و افزود: حمایت‌های مالی در هر سال تنها به تعداد کمی از مؤسسات و خانه‌های قرآن تعلق می‌گیرد و عمده دوره‌ها به‌صورت خودگردان برگزار می‌شود.

روستایی که سال‌ها در حسرت یک کتابخانه و دستگاه تکثیر است

روستایی که سال‌ها در حسرت یک کتابخانه و دستگاه تکثیر است

گزارش از هادی محمدی

captcha