راز برتری مردم آخرالزمان بر دیگر دوران‌ها
پیامبر اکرم(ص) مردمان آخرالزمان را به دلیل آنکه با مطالعه و کنکاش در منابع و متون دینی، به حقانیت و اصالت اسلام واقف می شوند، والاتر از افرادی می دانند که با توجه به درک وجود مقدس ایشان، ایمان آورده و به صراط توحیدی وارد شده اند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شبستان نوشت: بررسی فتنه های آخرالزمانی و تبیین بایسته ها و الزامات جامعه منتظر در مسیر تحقق دولت کریمه مهدوی و تشریح مناسبات علمی و عملی و اجتماعی و فرهنگیِ جامعه اسلامی در مسیر برون رفت از چالش های عصر غیبت، مقؤلاتی بودند که ما را بر آن داشتند تا گفت وگویی با حجت الاسلام والمسلمین خدامراد سلیمیان، استاد حوزه و دانشگاه و عضو هیئت علمی مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه، ترتیب دهیم که در ادامه بخش دوم آن را می خوانید.
آیا در آموزه های دینی، درباره ارتباط متولیان امر و مواجهه آنها با فتنه های آخرالزمانی تصریحی شده است؟ به تعبیر دیگر چگونه می توان از چالش های عصر غیبت به سلامت گذر کرد؟
فتنه های آخرالزمانی، در دو حوزه ی افرادی که از این مناسبات بی اطلاع هستند و هم در حوزه افرادی که متولیان امور اند، می بایست بررسی و پیگیری شود. ما فردای قیامت در برابر خداوند تبارک و تعالی، مسؤل هستیم که چرا افرادی که متولی تبلیغ امور دینی بوده اند، در ترویج و تبیین شاخصه های دینی کمکاری و اهمال داشته اند. البته در این رویکردها، خود جامعه نیز می بایست پی جو و مطالبه گر باشد.
به نظر می رسد هر دو طیف، یعنی متولیان و ارکان و عموم جامعه، هر دو در این مسئله، گرفتار قصور و تقصیر هستند. ما اگر بخواهیم آشوب ها و فتنه ها و در واقع چالش های آخرالزمانی را پشت سر بگذاریم، لاجرم مجبور هستیم، بازگشتی حقیقی به آموزه های اصیل دینی داشته و درصد باشیم دانش های خود را در زمینه های دینی افزایش دهیم. در روایت شریفی از نبی مکرم اسلام(ص) مروی است که ایشان در باب نجات یافتگان فتنه های دوران آخرالزمانی نکات عجیبی را بیان نموده اند. ایشان در موقعیتی و خطاب به حضرت امیر(ع) می فرمایند: «يَا عَلِيُّ؛ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاضٍ» یعنی «یا علی(ع)! شگفت آورترین مردم در ایمان و بزرگترین آنها در یقین، مردمانی هستند که در آخرالزمان، با آنکه پیامبر(ص) خود را ندیده اند و از رؤیت امام خود نیز محروم هستند، به نوشته ای که خطی است سیاه، روی صفحه ای سفید، ایمان می آورند. نبی مکرم اسلام(ص) در این فرمایش، به وضوح و روشنی، تکلیف امروزه ما را مشخص نموده اند. ایشان با اشاره به خط سیاه بر صفحه سفید، می خواهند بیان نمایند که این مردمان، با مطالعه متون و منابع اسلامی که برای آنها به ارث رسیده است، مؤمن و مؤحد می شوند که این امر، بزرگی و عظمت این افراد را می رساند.
حساسیت جامعه نسبت به جوانان و آشنایی این قشر با بینش و اندیشه اسلامی را، چگونه می بایست پاسخ داد؟
اینکه چرا امروزه جوان جامعه اسلامی، نسبت به بیراهه ها و کج راهه ها، حساسیت و واکنشی از خود نشان نمی دهد، به این دلیل است که مرور و دقت و بررسی ای نسبت به چنین فضایی که موجود است را ندارد. پیامبر اکرم(ص)، جایگاه و موقعیت مردمان آخرالزمان را نسبت به کسانی که وجود مقدس ایشان و ائمه معصوم(ع) را درک کرده اند، افضل تر و والاتر می داند. پیامبر اکرم(ص)، مردمان آخرالزمان را به علت اینکه با مطالعه و کنکاش در منابع و متون دینی، به حقانیت و اصالت دین مبین اسلام واقف می شوند را، والاتر از افرادی می دانند که با توجه به درک وجود مقدس ایشان، ایمان آورده و به صراط توحیدی وارد شده اند.
به نظر می رسد تنها راه نجات ما و جامعه اسلامی از شرایط کنونی و پیرامونی، توجه به روایات و فرامین بزرگان دین است که، در میان کتاب های موجود، قابل دسترسی هستند. اگر بخواهیم از نجات یافتگانِ فتنه ها و بلایای آخرالزمان باشیم، لاجرم می بایست در رویه و منش خود تجدیدنظر کنیم و با بازگشتی به فطرت الهی خود، طریق رستگاری و سعادت را از منویات دین جویا شویم. امروزه دیگران برای بهروزی در مطامع دنیوی خود، برای خود مناسباتی را لحاظ کرده اند و از پیروی از منابع گذشتگان خود در این کام جویی ها، غفلت نمی کنند؛ حال آنکه ما با توجه به گزاره های فوق العاده ای که در باب سعادت دنیا و آخرت به ما رسیده است، کوتاهی و غفلت داریم!!.
بنده معتقد هستم مردم و بخصوص جوانان علاقه مند به عرصه ها و گستره های دینی، با تجدیدنظری که نسبت به رویه های جاری خود خواهند داشت و با بازگشت صحیح به مناسبات الهی، می توانند خود را در مسیر تکامل جسمی و روحی و معنوی دنیوی و اُخروی قرار دهند.
راهکارهای عملی برای تشویق جامعه به ویژه جوانان به فراگیری علوم دینی و اسلامی چیست؟ چگونه می توان این اصول را در جامعه نهادینه کرد؟
مگر چه مقدار سختی و مشقت دارد که یک جوان مسلمان، در طول شبانه روز، مدت یک ساعت را به فراگیری آموزه های دینی و الهی اختصاص دهد؟
ما امروزه در عرصه های گوناگون، اعم ازعرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی عرصه های رسانه ای، با گروه ها و افرادی مواجه هستیم که با کمترین دانسته در باب آموزه های دینی، جامعه را دچار التهاب و آسیب می کنند و بطبع این رویکرد، بسیاری از افراد جامعه، دچار معضل و گرفتاری می شوند. این گرفتاری ها و معضلات را امروزه، می توان به خوبی در شرایط محیطی و پیرامونی خود احساس کرد. به حق باید گفت: بسیار ناگوار است در جامعه ای که خود را متمسک به ولایت ائمه اطهار(ع) می داند، این حجم از ناهنجاری ها و گرفتاری ها دیده شود. جامعه ایرانی، متأسفانه الگوبرداری ناقص و ابتری از فرهنگ و رویه معاش، در مغرب زمین داشته است و ما به دلیل همین رویکرد و برداشت الگو و متد از فرهنگی که با سرزمین و باورهای ما، هماهنگی و سازگاری نداشته است، این حجم از معضلات مانند: حجم افسار گسیخته آمار طلاق، تجمل گرایی و اسراف گرایی بی حد و حصر و روابط نامشروع اقتصادی را مشاهده می نماییم. امروزه به ظاهر، مردم در جامعه اسلامی، ادعای پیروی و تمسک به آیین شریف اسلام را دارند، اما، در مقام عمل، هیچ التزامی به مبانی دینی و اخلاقی دیده نمی شود.
سوگمندانه می بایست بیان کرد که، مهمترین دلیل در ایجاد چنین مناسباتی در جامعه، بحث عدم اطلاع و آگاهی از چارچوب های صحیح دینی و اخلاقی است که این مطلب نیز، از عدم توجه و صرف وقت، برای اطلاع یابی و آگاهی یافتن نسبت به آموزه های دینی و از منابع متقن آن است. گاهی در مراودات اجتماعی دیده می شود، حتی افرادی که دارای روحیه مسامحه با سایر تفکرات بوده و معتقد هستند که نمی بایست از مناسبات و روش های غربی حذر کرد، دچار چنان موقعیت و مشکلی شده اند که خود آنها نیز، از شرایط موجود ناراضی و گله مند هستند.
امروزه به علت کمکاری و مسامحه با هجوم گسترده فرهنگ و بینش غربی و معاند ارزش های اسلامی در فضاهای گوناگون رسانه ای و مجازی، روبرو هستیم که این مناسبات، حریم ها و حجاب های بین افراد و روابط اجتماعی را از بین برده اند و قید و قیودی که می توانستند دوام و بقای زندگی را تضمین کنند، به ورطه فراموشی سپرده شده اند و در نهایت ناگوارتر از این مطلب این است که، همان افرادی که در مقابله با القای اندیشه های نادرست، کمکاری و یا اهمال داشته اند، متحمل بیشترین آسیب ها و معضلات در این مسیر شده اند.
آیا در آموزه های دینی، درباره ارتباط متولیان امر و مواجهه آنها با فتنه های آخرالزمانی تصریحی شده است؟ به تعبیر دیگر چگونه می توان از چالش های عصر غیبت به سلامت گذر کرد؟
فتنه های آخرالزمانی، در دو حوزه ی افرادی که از این مناسبات بی اطلاع هستند و هم در حوزه افرادی که متولیان امور اند، می بایست بررسی و پیگیری شود. ما فردای قیامت در برابر خداوند تبارک و تعالی، مسؤل هستیم که چرا افرادی که متولی تبلیغ امور دینی بوده اند، در ترویج و تبیین شاخصه های دینی کمکاری و اهمال داشته اند. البته در این رویکردها، خود جامعه نیز می بایست پی جو و مطالبه گر باشد.
به نظر می رسد هر دو طیف، یعنی متولیان و ارکان و عموم جامعه، هر دو در این مسئله، گرفتار قصور و تقصیر هستند. ما اگر بخواهیم آشوب ها و فتنه ها و در واقع چالش های آخرالزمانی را پشت سر بگذاریم، لاجرم مجبور هستیم، بازگشتی حقیقی به آموزه های اصیل دینی داشته و درصد باشیم دانش های خود را در زمینه های دینی افزایش دهیم. در روایت شریفی از نبی مکرم اسلام(ص) مروی است که ایشان در باب نجات یافتگان فتنه های دوران آخرالزمانی نکات عجیبی را بیان نموده اند. ایشان در موقعیتی و خطاب به حضرت امیر(ع) می فرمایند: «يَا عَلِيُّ؛ أَعْجَبُ النَّاسِ إِيمَاناً وَ أَعْظَمُهُمْ يَقِيناً قَوْمٌ يَكُونُونَ فِي آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ يَلْحَقُوا النَّبِيَّ وَ حُجِبَ عَنْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَيَاضٍ» یعنی «یا علی(ع)! شگفت آورترین مردم در ایمان و بزرگترین آنها در یقین، مردمانی هستند که در آخرالزمان، با آنکه پیامبر(ص) خود را ندیده اند و از رؤیت امام خود نیز محروم هستند، به نوشته ای که خطی است سیاه، روی صفحه ای سفید، ایمان می آورند. نبی مکرم اسلام(ص) در این فرمایش، به وضوح و روشنی، تکلیف امروزه ما را مشخص نموده اند. ایشان با اشاره به خط سیاه بر صفحه سفید، می خواهند بیان نمایند که این مردمان، با مطالعه متون و منابع اسلامی که برای آنها به ارث رسیده است، مؤمن و مؤحد می شوند که این امر، بزرگی و عظمت این افراد را می رساند.
حساسیت جامعه نسبت به جوانان و آشنایی این قشر با بینش و اندیشه اسلامی را، چگونه می بایست پاسخ داد؟
اینکه چرا امروزه جوان جامعه اسلامی، نسبت به بیراهه ها و کج راهه ها، حساسیت و واکنشی از خود نشان نمی دهد، به این دلیل است که مرور و دقت و بررسی ای نسبت به چنین فضایی که موجود است را ندارد. پیامبر اکرم(ص)، جایگاه و موقعیت مردمان آخرالزمان را نسبت به کسانی که وجود مقدس ایشان و ائمه معصوم(ع) را درک کرده اند، افضل تر و والاتر می داند. پیامبر اکرم(ص)، مردمان آخرالزمان را به علت اینکه با مطالعه و کنکاش در منابع و متون دینی، به حقانیت و اصالت دین مبین اسلام واقف می شوند را، والاتر از افرادی می دانند که با توجه به درک وجود مقدس ایشان، ایمان آورده و به صراط توحیدی وارد شده اند.
به نظر می رسد تنها راه نجات ما و جامعه اسلامی از شرایط کنونی و پیرامونی، توجه به روایات و فرامین بزرگان دین است که، در میان کتاب های موجود، قابل دسترسی هستند. اگر بخواهیم از نجات یافتگانِ فتنه ها و بلایای آخرالزمان باشیم، لاجرم می بایست در رویه و منش خود تجدیدنظر کنیم و با بازگشتی به فطرت الهی خود، طریق رستگاری و سعادت را از منویات دین جویا شویم. امروزه دیگران برای بهروزی در مطامع دنیوی خود، برای خود مناسباتی را لحاظ کرده اند و از پیروی از منابع گذشتگان خود در این کام جویی ها، غفلت نمی کنند؛ حال آنکه ما با توجه به گزاره های فوق العاده ای که در باب سعادت دنیا و آخرت به ما رسیده است، کوتاهی و غفلت داریم!!.
بنده معتقد هستم مردم و بخصوص جوانان علاقه مند به عرصه ها و گستره های دینی، با تجدیدنظری که نسبت به رویه های جاری خود خواهند داشت و با بازگشت صحیح به مناسبات الهی، می توانند خود را در مسیر تکامل جسمی و روحی و معنوی دنیوی و اُخروی قرار دهند.
راهکارهای عملی برای تشویق جامعه به ویژه جوانان به فراگیری علوم دینی و اسلامی چیست؟ چگونه می توان این اصول را در جامعه نهادینه کرد؟
مگر چه مقدار سختی و مشقت دارد که یک جوان مسلمان، در طول شبانه روز، مدت یک ساعت را به فراگیری آموزه های دینی و الهی اختصاص دهد؟
ما امروزه در عرصه های گوناگون، اعم ازعرصه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و حتی عرصه های رسانه ای، با گروه ها و افرادی مواجه هستیم که با کمترین دانسته در باب آموزه های دینی، جامعه را دچار التهاب و آسیب می کنند و بطبع این رویکرد، بسیاری از افراد جامعه، دچار معضل و گرفتاری می شوند. این گرفتاری ها و معضلات را امروزه، می توان به خوبی در شرایط محیطی و پیرامونی خود احساس کرد. به حق باید گفت: بسیار ناگوار است در جامعه ای که خود را متمسک به ولایت ائمه اطهار(ع) می داند، این حجم از ناهنجاری ها و گرفتاری ها دیده شود. جامعه ایرانی، متأسفانه الگوبرداری ناقص و ابتری از فرهنگ و رویه معاش، در مغرب زمین داشته است و ما به دلیل همین رویکرد و برداشت الگو و متد از فرهنگی که با سرزمین و باورهای ما، هماهنگی و سازگاری نداشته است، این حجم از معضلات مانند: حجم افسار گسیخته آمار طلاق، تجمل گرایی و اسراف گرایی بی حد و حصر و روابط نامشروع اقتصادی را مشاهده می نماییم. امروزه به ظاهر، مردم در جامعه اسلامی، ادعای پیروی و تمسک به آیین شریف اسلام را دارند، اما، در مقام عمل، هیچ التزامی به مبانی دینی و اخلاقی دیده نمی شود.
سوگمندانه می بایست بیان کرد که، مهمترین دلیل در ایجاد چنین مناسباتی در جامعه، بحث عدم اطلاع و آگاهی از چارچوب های صحیح دینی و اخلاقی است که این مطلب نیز، از عدم توجه و صرف وقت، برای اطلاع یابی و آگاهی یافتن نسبت به آموزه های دینی و از منابع متقن آن است. گاهی در مراودات اجتماعی دیده می شود، حتی افرادی که دارای روحیه مسامحه با سایر تفکرات بوده و معتقد هستند که نمی بایست از مناسبات و روش های غربی حذر کرد، دچار چنان موقعیت و مشکلی شده اند که خود آنها نیز، از شرایط موجود ناراضی و گله مند هستند.
امروزه به علت کمکاری و مسامحه با هجوم گسترده فرهنگ و بینش غربی و معاند ارزش های اسلامی در فضاهای گوناگون رسانه ای و مجازی، روبرو هستیم که این مناسبات، حریم ها و حجاب های بین افراد و روابط اجتماعی را از بین برده اند و قید و قیودی که می توانستند دوام و بقای زندگی را تضمین کنند، به ورطه فراموشی سپرده شده اند و در نهایت ناگوارتر از این مطلب این است که، همان افرادی که در مقابله با القای اندیشه های نادرست، کمکاری و یا اهمال داشته اند، متحمل بیشترین آسیب ها و معضلات در این مسیر شده اند.
